تعبیر بی‌نظیر امیرالمؤمنین علیه‌السلام از شهداء کربلاء
امیرالمؤمنین على علیه‌السلام با جماعتى از مردم از شهر خارج شده تا به یک یا دو میلى کربلاء و به محل افتادن شهداء رسیدند. سپس فرمودند:
«قُبِضَ فِیهَا مِائَتَا نَبِیٍّ وَ مِائَتَا وَصِیٍّ وَ مِائَتَا سِبْطٍ کُلُّهُمْ شُهَدَاءُ بِأَتْبَاعِهِمْ»
[در این مکان دویست پیغمبر و دویست وصى پیغمبر و دویست سبط پیغمبر قبض روح شده که تمام آنها شهید هستند].
س از این کلام امیرالمؤمنین على علیه‌السلام پپاى مبارک از رکاب بیرون آورده و در حالى که روى قاطر بودند آن مکان را طواف کرده و در حین طواف مىفرمودند:
«مُنَاخُ رِکَابٍ وَ مَصَارِعُ الشُّهَدَاءِ لَا یَسْبِقُهُمْ مَنْ کَانَ قَبْلَهُمْ وَ لَا یَلْحَقُهُمْ مَنْ أَتَى بَعْدَهُمْ»
[(اینجا) محل خواباندن مرکب‌ها و محل افتادن شهداء (است، شهدائی که) قبل از ایشان بر آنها سبقت نگرفتهاند و کسانى هم که بعد از آنها خواهند آمد به ایشان ملحق نخواهند شد].
