کسانی که حتی استغفار پیامبر (ص) نیز سودى به حالشان ندارد
سه شنبه, ۲۱ شهریور ۱۴۰۲، ۱۱:۲۹ ق.ظ
درسی از صفحه دویست قرآن کریم
قرآن کریم در آیه ى هشتادم سوره ى توبه به پیامبر صلى الله علیه و آله خبر مى دهد که طلب آمرزش براى منافقان سودى ندارد و مى فرماید:
«اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لا تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِنْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِینَ مَرَّةً فَلَنْ یَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ ذلِکَ بِأَنَّهُمْ کَفَرُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ اللَّهُ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْفاسِقِینَ»
[برایشان آمرزش بخواهى یا براى شان آمرزش نخواهى، اگر هفتاد بار براى آنان طلب آمرزش کنى، پس خدا آنان را نمى آمرزد! این بدان سبب است که آنان به خدا و فرستاده اش کفر ورزیدند و خدا گروه نافرمانبرداران را راهنمایى نمىکند].
از آیه ى فوق استفاده مى شود که منافقان کفر پیشه اى که مؤمنان را مسخره مى کردند، چنان گناه سنگینى انجام داده اند که با استغفار پیامبر صلى الله علیه و آله نیز نجات نمى یابند.[1]
براساس این آیه، سبب عدم پذیرش استغفار و شفاعت پیامبر صلى الله علیه و آله درباره این منافقان، کفر منافقان است.
همچنین براساس این آیه، سبب عدم هدایت منافقان، فسق (و نافرمانى) آنان است. زیرا هدایت خدا شامل حال کسانى مى شود که در طریق حق طلبى گام برمى دارند و جویاى حقیقت هستند؛[2] در حالی که منافقان در مسیر حق و جویای حقیقت نیستند.
[1] تفسیر قرآن مهر، ج 8، ص 266؛ حجت الاسلام رضایى اصفهانى
[2] تفسیر نمونه، ج8، ص 58؛ آیت الله مکارم
