بیعت زنان با رسول خدا (ص) با این شش شرط پذیرفته شد!

روز فتح مکه هنگامى‏ که پیامبر ص بر کوه صفا قرار گرفته بود از مردان بیعت گرفت، زنان مکه که ایمان آورده بودند براى بیعت خدمتش آمدند،  آیه دوازده سوره ممتحنه نازل شد و شش شرط براى بیعت زنان ذکر شده که آنها باید همه را پذیرا شوند:

اى پیامبر! هنگامى که زنان مؤمن نزد تو آیند و با این شرائط با تو بیعت کنند که: (یا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِذا جاءَکَ الْمُؤْمِناتُ یُبایِعْنَکَ)

1. چیزى را شریک خدا قرار ندهند (عَلى‏ أَنْ لا یُشْرِکْنَ بِاللَّهِ شَیْئاً)

ترک هر گونه شرک و بت‏پرستى- این شرط اساس اسلام و ایمان است

2. دزدى نکنند (وَ لا یَسْرِقْنَ)

ترک سرقت و شاید بیشتر ناظر به اموال شوهر باشد، چرا که وضع بد مالى آن زمان، و سختگیرى مردان، و پائین بودن سطح فرهنگ، سبب مى‏شد که زنان از اموال همسران خود سرقت کنند، و احتمالا به بستگان خود دهند. داستان هند نیز شاهد این معنى است، ولى به هر حال مفهوم آیه، وسیع و گسترده است.

3. آلوده زنا نشوند (وَ لا یَزْنِینَ)

ترک آلودگى به زنا، چرا که تاریخ مى‏گوید: در عصر جاهلیت انحراف از جاده عفت بسیار زیاد بود.

4. فرزندان خود را به قتل نرسانند (وَ لا یَقْتُلْنَ أَوْلادَهُنَّ)

عدم قتل اولاد که به دو صورت انجام مى‏شد، گاه به صورت سقط جنین بود و گاه به صورت وئاد (زنده به گور کردن دختران و پسران)

5. تهمت و افترایى پیش دست و پاى خود نیاورند (وَ لا یَأْتِینَ بِبُهْتانٍ یَفْتَرِینَهُ بَیْنَ أَیْدِیهِنَّ وَ أَرْجُلِهِنَّ)

بعضى آن را چنین تفسیر کرده‏اند که فرزندان مشکوکى را از سر راه برمى‏داشتند، و مدعى مى‏شدند که این فرزند از همسرشان است (این امر در غیبتهاى طولانى شوهر بیشتر امکان پذیر بود). بعضى نیز آن را اشاره به عمل شرم‏آورى دانسته‏اند که باز از بقایاى عصر جاهلى بود که یک زن خود را در اختیار چند مرد قرار مى‏داد، و هنگامى که فرزندى از او متولد مى‏شد، به هر یک از آنها که مایل بود، فرزند را به او نسبت مى‏داد. ولى با توجه به اینکه مساله زنا قبلا ذکر شده و ادامه چنین امرى در اسلام امکان پذیر نبود، این تفسیر بعید به نظر مى‏رسد، و تفسیر اول مناسبتر است هر چند گستردگى مفهوم آیه هر گونه افتراء و بهتان را شامل مى‏شود.

6. در هیچ دستور شایسته ‏اى نافرمانى تو نکنند (وَ لا یَعْصِینَکَ فِی مَعْرُوفٍ)

این حکم نیز گسترده است، و تمام فرمانهاى پیامبر را شامل مى‏شود هر چند بعضى آن را اشاره به بعضى از اعمال زنان در جاهلیت مانند نوحه‏گرى با صداى بلند بر مردگان و پاره کردن گریبان و خراشیدن صورت و مانند آن دانسته‏اند ولى منحصر به اینها نیست.

(پس با این شش شرط) با آنها بیعت کن و طلب آمرزش نما، که خداوند آمرزنده و مهربان است (فَبایِعْهُنَّ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ‏).

به دنبال این ماجرا پیامبر ص از آنها بیعت گرفت.

منبع: تفسیر نمونه، ج‏ 24، ص 44 الی 47