خواصّ شگفت‌انگیز دعایی که به حضرت اباعبدالله‌الحسین علیه‌السلام تعلیم داده شده

از رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله روایت شده که به أُبىّ بن کعب فرمود:

«وَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ رَکَّبَ فِی صُلْبِهِ (صلب الحسین ع) نُطْفَةً طَیِّبَةً مُبَارَکَةً زَکِیَّةً وَ لَقَدْ لُقِّنَ دَعَوَاتٍ مَا یَدْعُو بِهِنَّ مَخْلُوقٌ إِلَّا حَشَرَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَعَهُ وَ کَانَ شَفِیعَهُ فِی آخِرَتِهِ وَ فَرَّجَ اللَّهُ عَنْهُ کَرْبَهُ وَ قَضَى بِهَا دَیْنَهُ وَ یَسَّرَ أَمْرَهُ وَ أَوْضَحَ سَبِیلَهُ وَ قَوَّاهُ عَلَى عَدُوِّهِ وَ لَمْ یَهْتِکْ سِتْرَهُ» [و خداوند در صلب او نطفه ‏اى پاک و پاکیزه و مبارک قرار داده است، دعاهایى به او تعلیم داده شده است که اگر هر مخلوقى آنها را بخواند خداوند عزّ و جلّ وى را به همراه او (امام حسین علیه السّلام) محشور مى ‏فرماید و در آخرت (حسین‏) شفیع او خواهد بود، و خداوند ناراحتى او را برطرف خواهد کرد، و به واسطه آن دعاها دین او را اداء کرده، کارش را آسان مى‏گرداند و راهش را روشن کرده، او را در مقابل دشمن قوى مى‏ گرداند، و عیوب او را آشکار نخواهد کرد]

«فَقَالَ لَهُ أُبَیُّ بْنُ کَعْبٍ وَ مَا هَذِهِ الدَّعَوَاتُ یَا رَسُولَ اللَّهِ ص» [ابىّ سؤال کرد: این دعاها چیست یا رسول اللَّه؟]

«قَالَ تَقُولُ إِذَا فَرَغْتَ مِنْ صَلَاتِکَ وَ أَنْتَ قَاعِدٌ:» [حضرت فرمودند: بعد از اینکه از نمازت فارغ شدى در حالى که هنوز در جایت نشسته باشى، این دعاها را مى ‏خوانى:]

«اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِکَلِمَاتِکَ‏ وَ مَعَاقِدِ عَرْشِکَ وَ سُکَّانِ سَمَاوَاتِکَ وَ أَنْبِیَائِکَ وَ رُسُلِکَ أَنْ تَسْتَجِیبَ لِی فَقَدْ رَهِقَنِی مِنْ أَمْرِی عُسْراً فَأَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَجْعَلَ لِی مِنْ‏ أَمْرِی یُسْراً فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یُسَهِّلُ أَمْرَکَ وَ یَشْرَحُ صَدْرَکَ وَ یُلَقِّنُکَ شَهَادَةَ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عِنْدَ خُرُوجِ نَفْسِکَ» [خداوندا! به حقّ کلماتت و به حقّ آنچه عرشت را عزّت بخشیده است و به حقّ ساکنین آسمانهایت و به حقّ أنبیاء و پیامبرانت از تو مى ‏خواهم که دعاى‏ مرا مستجاب کنى، زیرا که، در کارهایم سختى بر من رو آورده لذا از تو مى ‏خواهم بر محمّد و آل محمّد درود فرستى و براى من در امور و کارهایم آسانى و راحتى قرار دهى).

سپس فرمودند: «فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یُسَهِّلُ أَمْرَکَ وَ یَشْرَحُ صَدْرَکَ وَ یُلَقِّنُکَ شَهَادَةَ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عِنْدَ خُرُوجِ نَفْسِکَ» [خداوند، با خواندن این دعاها، کارت را آسان مى ‏گرداند و به تو شرح صدر مرحمت مى ‏فرماید و در زمان مرگ شهادت به وحدانیّت خود (یعنى لا اله الّا اللَّه گفتن) را به تو تلقین خواهد کرد].

ابن بابویه، محمد بن على، عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج 1، ص 59- 64؛ 2جلد، نشر جهان - تهران، چاپ: اول، 1378ق؛ با ترجمه ترجمه غفارى و مستفید، نشر صدوق‏، چاپ اول، تهران‏،1372 ش‏.