درسی از ماجرای معجزۀ شتر حضرت صالح علیه‌السلام

بعضی شرایع برای امتحان انسان‌ها وضع شده است؛ اینکه معلوم شود چه کسی ایمانش واقعی است؛ اینکه خوب از بد جدا شود ...

گاهی پاکی و پاک‌دامنی هم جرم می‌شود!

دلگیر نشو اگر در مجموعه‌ای هستی که تو را به خاطر نمازخواندن، روزه گرفتن، دوست نشدن با نامحرم و در یک کلمه متدین بودنت سرزنش و مسخره می‌کنند؛ سرزنش‌ها و توهین‌های این‌چنینی بی‌سابقه نبوده است ...

هر چه کنی به خود کنی؛ گر همه نیک و بد کنی

خداوند غنیّ است و به عبادات ما نیازی ندارد. پروردگار نه از اعمال نیک انسان منفعتی می‌برند و نه از اعمال بد او متضرر می‌شود.

سرانجام نیک

«الْعاقِبَةُ لِلتَّقْوى‏» (طه: 132)

وقتی مرغ همسایه را غاز دیده می‌شود!

«مرغ همسایه را غاز دیدن»، حکایت این روزهایی مردان و زنانی است که زنان و مردان به‌ظاهر زیبا و جنتلمن دیگر را بهتر از همسر خود می‌پندارند...

کوردلی

«آیا در زمین گردش نکرده‏اند تا دل‏ هایى داشته باشند که با آن‌ها بیندیشند، یا گوش ‏هایى که با آن‌ها بشنوند؟ حقیقت این است که چشم‏ ها کور نیست، بلکه دل ‏هایى که در سینه ‏هاست کور است» (سوره حج، آیه 46:)

نتیجۀ اعراض از پروردگار

مسیر بهشت بصیرت می‌خواهد؛ همان‌که اعراض کنندگان از پروردگار به دلیل بی‌بهره بودن از آن، به آنجا راه نخواهند یافت ..

مطمئن‌ترین پناهگاه

خطر هرچه بزرگ‌تر باشد، پناهگاه باید مطمئن‌تر باشد. چه خطری بزرگ‌تر از عذاب الهی و چه پناهی مطمئن‌تر از رحمت او!

مجوز ورود به منازل سیر و سلوک

ورود به منازل سیر و سلوک مجوز می‌خواهد؛ مجوزش رها شدن از تعلقات دنیوی است ...

جلوه‌ای دیگر از دگرگونی که در قیامت اتفاق خواهد افتاد

دگرگونی که در قیامت اتفاق خواهد افتاد، منحصر به دگرگونی زمین و آسمان‌ها نیست؛ جایگا‌ه انسان‌ها نیز دگرگون می‌شوند ...

هر ضرر و خسارتی بد نیست!

هر ضرر و خسارتی بد نیست! گاهی مانع از خسارت بزرگی می‌شود که قرار بود بر انسان وارد شود ولی از آن بی‌خبر باشیم ...

جنگ با مقدسات، با سلاح مقدسات!

دشمن همیشه یک‌جور حمله نمی‌کند ...

فرار به سوی خدا

از خدا به خدا پناه بردن یعنی از عذاب او به رحمت او پناه بردن ...

دعایی که امام سجاد علیه‌السلام در شب بیست و هفتم ماه رمضان مکراراً می‌خواندند

از جناب زید بن علی شهید روایت شده است که پدرم حضرت زین العابدین علیه‌السلام این دعا را در شب بیست و هفتم ماه رمضان از اول تا آخر شب مکرّر می‌خواندند ...