درسی از صفحه صد و چهل و چهار قرآن کریم
منظور از «هدایت» و «اضلال» الهى فراهم ساختن یا از میان بردن مقدمات هدایت در مورد کسانى است که آمادگى و عدم آمادگى خود را براى پذیرش حق با اعمال و کردار خویش اثبات کرده اند.
- ۰۵ شهریور ۰۰ ، ۲۳:۳۲
منظور از «هدایت» و «اضلال» الهى فراهم ساختن یا از میان بردن مقدمات هدایت در مورد کسانى است که آمادگى و عدم آمادگى خود را براى پذیرش حق با اعمال و کردار خویش اثبات کرده اند.
1381 سال قمری از حادثه عاشورا میگذرد.
هفتادودو نفری که نه حکومت دست آنان بود و نه تعدادشان با خصم برابری میکرد، روزبهروز محبوبتر میشوند
و سیهزار نفری که تمام عِده و عُدهی خود را برای مقابله با این گروه اندک فراهم کردند؛ بیشازپیش منفورتر میگردند.
کار که برای خدا باشد، خدا دلها را بهسوی انسان هدایت میکند.
خدا سرپرست کسانى است که ایمان آوردهاند. آنان را از تاریکىها بهسوى نور هدایت میکند (البقرة : 257)
ایمان و هدایت دارای مراتب است؛ همچنان که گمراهی نیز دارای مراتب است.
مدد کردن خداوند به هدایت یافتگان و مهلت دادن او به گمراهان به این صورت محقق میشود که ...
خداوند در ابتداء سورۀ بقره میفرماید: «این کتاب که هیچ شکّى در آن نیست، هدایتى است براى تقواپیشگان».
سؤالی که پیش میآید این است که چرا خداوند در این آیه، هدایتگری قرآن را مختص انسانهای باتقوا معرفی کرده است؟!
در تفسیر نمونه به این سؤال چنین پاسخ داده شده است که: