خداوند در قرآن کریم بعد از تقسیم قوم یهود به صالحین و غیر صالحین[1] گروهی از آنان که از تحریف و کتمان آیات الهى بر کنار بودند، بلکه به آن تمسک جسته و مو به مو آنها را اجرا کردند را «مصلحان جهان» نام نهاده و اجر و پاداش مهمى براى آنها قائل شده و در باره آنها چنین مىفرماید:
درسی از صفحه هجدهم قرآن کریم
خداوند در قرآن کریم یکی از ادعاهای بی‌اساس اهل کتاب را نقل می‌کند و سپس با چهار برهان محکم، به این دو ادعای باطل آنان پاسخ می‌دهد:
درسی از صفحه هفدهم قرآن کریم
براساس آیه ای از قرآن کریم، یکی دیگر از ادعاهای پوچ و بی‌اساس اهل کتاب این بود که می‌گفتند: به‌غیراز یهود و نصاری هرگز کسی داخل بهشت نمی‌شود!...
درسی از صفحه پانزدهم قرآن کریم
یهودیان ادعا می‌کردند که سعادت اخروی فقط متعلق به یهودیان است.
خداوند به رسولش دستور می‌دهد تا نادرستی ادعای یهودیان را چنین ثابت کند که...
یکى از ادعاهای بی‌اساس یهودیان این بود که ادعا می‌کردند «آتش (جهنم) جز چند روز به ما نخواهد رسید».
خداوند در آیه ای از قرآن کریم به رسول اعظمش دستور می‌دهد تا با یک بیان منطقى، به این پندار غلط یهودیان چنین پاسخ دهد که
یکى از ادعاهای بی‌اساس یهودیان این بود که ادعا می‌کردند «آتش (جهنم) جز چند روز به ما نخواهد رسید».
خداوند در آیه ای از قرآن کریم به رسول اعظمش دستور می‌دهد تا با یک بیان منطقى، به این پندار غلط یهودیان چنین پاسخ دهد که
آیۀ 6 و 7 سورۀ جمعه پاسخی است بر ادعای بی‌اساس یهودیان که فقط خودشان را اولیاء خدا می‌دانستند.
رسول خدا صلی الله علیه و آله مأمور شد تا به آنها بگوید:
یکی دیگر از ادعاهای پوچ و بی‌اساس اهل کتاب این بود که می‌گفتند: «به‌غیراز یهود و نصاری هرگز کسی داخل بهشت نمی‌شود»!
خداوند این ادعای اهل کتاب را آرزویی بیش نمی‌داند...
براساس دو آیۀ فوق، یکى از ادعاهای بی‌اساس یهودیان این بود که ادعا می‌کردند آتش دوزخ، جز چند روز، به ما نخواهد رسید.
خداوند در آیۀ فوق به رسول اعظمش دستور می‌دهد تا با یک بیان منطقى، به این پندار غلط یهودیان چنین پاسخ دهد که ...
