ناسپاس

خداوند در قرآن کریم نجات پیدا کردن انسان هنگام خطر غرق شدن در دریا را برای او یادآور می‌شود که چطور هنگام خطر دست به دامن خدا شده بود؛ ولی وقتی نجات پیدا کرد، پروردگارش را فراموش کرده و از او روی‌گردان شد. در آنجا که می فرماید:

«وَ إِذا مَسَّکُمُ الضُّرُّ فِی الْبَحْرِ ضَلَّ مَنْ تَدْعُونَ إِلاَّ إِیَّاهُ فَلَمَّا نَجَّاکُمْ إِلَى الْبَرِّ أَعْرَضْتُمْ وَ کانَ الْإِنْسانُ کَفُوراً» (الإسراء : 67)

[و هنگامى که در دریا ناراحتى به شما برسد، جز او، تمام کسانى را که (براى حل مشکلات خود) مى ‏خوانید فراموش مى ‏کنید؛ اما هنگامى که شما را به خشکى نجات دهد روى مى‏ گردانید؛ و انسان، بسیار ناسپاس است].