گزارسی از شدت فضای منفی علیه اسیران کربلا در شام
یکی از مصیبت‌های بزرگ اهل‌بیت حضرت سیدالشهدا علیهم‌السلام بعد از واقعۀ عاشورا، مصیبت‌هایی بود که در شهر شام (پایتخت یزید) به وقوع پیوستند.
جوّ منفی علیه این حضرات آن‌چنان شدید بود که نه‌تنها حرمت خود آنان را نگه نمی‌داشتند، بلکه به جد بزرگوارشان امیرالمؤمنین علیه‌السلام که زمانی خلیفه‌ی مسلمانان بود و آن‌همه مقام و منزلت نزد رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله و مسلمانان داشت نیز ناسزا می‌گفتند.
مهم‌ترین عاملی که باعث این هتک حرمت‌ها و جسارت‌ها به خاندان وحی بود، تبلیغات منفی بنی‌امیه در بین مردم بود که علیه این حضرات به کار می‌بستند.
بر اساس گزارشی تاریخی، بعد از واقعه‌ی جان‌سوز عاشورا هنگامی‌که اهل‌بیت حضرت سیدالشهدا را به شام برده و در مجلس یزید (لعهةالله‌علیه) حاضر کردند، یزید خطیب را فراخواند و دستور داد تا بر فراز منبر رود و از حسین و پدرش (صلوات اللَّه علیهما) به بدى یاد کند. خطیب به منبر رفت و در مذمّت امیرالمؤمنین و حسین الشهید علیهماالسلام و مدح معاویه و یزید یاوهسرائى را به نهایت برد.
در این هنگام علىّ بن الحسین علیهماالسلام بانگ زد و فرمود:
«وَیْلَکَ أَیُّهَا الْخَاطِبُ اشْتَرَیْتَ مَرْضَاةَ الْمَخْلُوقِ بِسَخَطِ الْخَالِقِ فَتَبَوَّأْ مَقْعَدَکَ مِنَ النَّارِ»
اى خطیب! رضایت مخلوق را به سخط و خشم خالق خریدى، حقا که جایگاهت در آتش خواهد بود.
سپس شعر ابن سِنان خَفاجیّ در وصف امیرالمؤمنین علیه‌السلام را بازگو کردند و فرمودند:
«وَ لَقَدْ أَحْسَنَ ابْنُ سِنَانٍ الْخَفَاجِیُّ فِی وَصْفِ امیرالمؤمنین صلوات الله علیه یَقُولُ:
أَ عَلَى الْمَنَابِرِ تُعْلِنُونَ بِسَبِّهِ، وَ بِسَیْفِهِ نُصِبَتْ لَکُمْ أَعْوَادُهَا»[1]
به‌راستی‌که ابن سنان خفاجى در وصف امیرالمؤمنین علیه‌السلام زیبا سروده و گفت: «آیا بر فراز منبرها علىّ را بد مى گویید، باآنکه با شمشیر او ستون همین منبرها برافراشته شد»!