عامل سنگدلی بنی‌اسرائیل از نظر قرآن کریم
درسی از صفحه سیزدهم قرآن کریم
خداوند در قرآن کریم، احوال بنی‌اسرائیل را این‌چنین بیان می‌کند:
«وَ قالُوا قُلُوبُنا غُلْفٌ بَلْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِکُفْرِهِمْ فَقَلِیلًا ما یُؤْمِنُونَ»[1]
آن‌ها (به پیامبران) گفتند: دل‌های ما در غلاف است (و ما از گفته هاى شما چیزى نمى فهمیم. چنین نیست)، بلکه خداوند به سبب کفرشان آنان را از رحمت خود دور ساخته (و به همین دلیل چیزى درک نمى کنند). پس اندکى ایمان مى آورند.
بر طبق این آیه، یکی از بهانه‌های بنی‌اسرائیل دربارۀ عدم پذیرش دعوت پیامبران این بود که می‌گفتند: «فایده‌ای در انذار و تهدید تو وجود ندارد؛ زیرا ما آنچه را که شما مى گویید درک نمى کنیم؛ چون قابل‌فهم و درک نیست».[2] ولی خداوند متعال ریشه‌ی اصلی این استنکاف بنی‌اسرائیل از دعوت پیامبران را کفر و عدم ایمان آنان معرفی می‌کند.
به بیانی دیگر، مقدمات بدبختى، به دست خود انسان است. اگر گروهى مورد لعنت و قهر الهى قرار مى گیرند، به خاطر کفر و لجاجت خودشان است.[3] وقتی انسان باوجود تمامی نشانههای بیّن برای وجود خداوند یکتا، به او ایمان نمی‌آورد و وقتی با مشاهدۀ معجزات و نشانههای صدق رسات پیامبران، آنان را انکار می‌کند، همین باعث سنگدلی او می‌شود و نسبت به سایر سخنان پیامبران نیز حالت انکار خواهد داشت.