روز حسرت
درسی از صفحه بیست و پنجم قرآن کریم
غفلتی که در این دنیا بر انسان عارض می‌شود، مانع از این می‌شود که نسبت به عمق مصیبت فرصت‌هایی که از دست می‌دهد و گناهانی که مرتکب می‌شود واقف شود.
ولی در روز قیامت پرده‌ها از مقابل چشم کنار می‌رود و انسان با چشم واقع‌بینش باطن اعمالی که مرتکب شده را خواهد دید.
اینجاست که از عمق جان، حسرت می‌خورد که چرا این گناهان آخرت‌سوز را مرتکب شده است! تأسف می‌خورد که چرا خدا را اطاعت نکرد و عبادات او را ضایع کرد! و افسوس می‌خورد که چرا اموالی که خدا به او داده بود را در راه خیر مصرف نکرد. تأسف دیگر انسان زمانی خواهد بود که خداوند مقدار پاداش‌هایى که اگر انسن‌ها اعمال نیک انجام می‌دادند به آنها داده می‌شد را به آنان نشان می‌دهد و آنها از دیدن این پاداش‌ها حسرت می‌خورند که چرا در دنیا آن پاداش‌ها را تحصیل نکردند.[1]
«کَذلِکَ یُریهِمُ اللَّهُ أَعْمالَهُمْ حَسَراتٍ عَلَیْهِمْ»[2]
این چنین خداوند اعمالشان را به صورت مایه حسرت به آنها نشان مى دهد[3]