یادداشت‌های یک طلبه

یادداشت‌های یک طلبه

گاهی مطلبی تأثیرگذار می‌خوانم؛ سخنانی حکیمانه می‌شنوم؛ با نکاتی جالب مواجه می‌شوم.
اینجاست که حیفم می‌آید این مطالب را از دست دهم؛ نمی‌خواهم فراموششان کنم؛ و البته دوست دارم دیگران نیز از این مطالب بهره‌مند شود؛
مخصوصاً اگر این مطالب، کلام‌الله باشند که به عبارت خود قرآن «أحسن الحدیث» است؛
و یا فرمایشات معصومین علیهم‌السلام باشند که خودشان دربارۀ آن فرموده‌اند: «حدیث ما دل‌ها را زنده می‌کند».
این وبلاگ وسیله‌ای است برای این هدف تا چنین مطالبی ثبت‌ و منتشر شوند.

طبقه بندی موضوعی
پیوندها

درسی از صفحه صد و سی و دو قرآن کریم 

خداوند در قرن کریم به رسول اعظمش امر می‌کند که از بت‌پرستان سؤال کند:

«قُلْ أَ رَأَیْتَکُمْ إِنْ أَتاکُمْ عَذابُ اللَّهِ أَوْ أَتَتْکُمُ السَّاعَةُ أَ غَیْرَ اللَّهِ تَدْعُونَ إِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ»[1]

اگر راست میگویید (که این بت‌ها سزاوار پرستش هستند) به من خبر دهید اگر عذاب خدا و یا روز قیامت به سراغ شما بیاید آیا غیر از خداوند یکتا کس دیگرى را به فریادرسى خود مى‏خوانید؟!


سپس خودش از طرف مشرکین پاسخ می‌دهد که:

«بَلْ إِیَّاهُ تَدْعُونَ فَیَکْشِفُ ما تَدْعُونَ إِلَیْهِ إِنْ شاءَ وَ تَنْسَوْنَ ما تُشْرِکُونَ»[2]

(قطعاً کسی غیر از خداوند یکتا را به فریادرسى خود نمى ‏خوانید) بلکه تنها او را مى‏ خوانید و او است که اگر بخواهد آن گرفتارى را از شما برطرف می‌کند و آن روز شرکاى امروزتان را فراموش خواهید کرد).


حاصل احتجاج فوق این است که:

حال که هنگام گرفتاری‌ها برای دفع این شدائد فقط به سراغ خداوند یکتا می‌روید و از بت‌ها اعراض می‌کنید، پس چرا اقدام به پرستیدن بت‌هایی که هیچ خیر و ضرری نمی‌رسانند می‌کنید؟! تنها کسی سزاوار پرستیدن است که خالق و مالک شما است و قادر به رساندن خیر و ضرر بر بندگان دارد.[3]

 

نمونه این شناخت فطری خداوند را در حکایتی از گفتگوی امام صادق علیه‌السلام با مردی که در جستجوی خدا بود، می‌خوانیم:

مردى به حضرت امام صادق (علیه‌السلام) عرض کرد: اى فرزند رسول خدا؛ مرا به خدا راهنمایی فرما؛ زیرا هوچیگران و ستیز کنندگان مرا مورد هجوم تبلیغاتى خود قرار داده ‏اند و مرا حیران و سرگردان نموده ‏اند.

حضرت به آن مرد فرمود:

اى بنده خدا آیا تا به حال بر کشتى سوار شده‌ای؟

عرض کرد: آرى.

فرمود: آیا اتّفاق‏ افتاده است که آن کشتى درهم بشکند و تو در کام امواج خروشان دریا گرفتار شوى و در آن نزدیکى نه کشتى دیگرى باشد که تو را از مرگ حتمى برهاند و نه شناگر ماهرى که تو را نجات دهد؟

عرض کرد: آرى.

فرمود: آیا در آنجا و در آن زمان دلت به چیزی امید بسته که قادر است تا تو را از ورطه و هلاکتت برهاند؟

عرض کرد: آرى.

حضرت فرمود:

«فَذَلِکَ الشَّیْ‏ءُ هُوَ اللَّهُ الْقَادِرُ عَلَى الْإِنْجَاءِ حَیْثُ لَا مُنْجِیَ وَ عَلَى الْإِغَاثَةِ حَیْثُ لَا مُغِیثَ»

این همان خدائی است که قادر است بر نجات دادن و به فریاد رسیدن درجایی که هیچ نجات‌دهنده و فریادرسنده ای نیست.[4]



[1]سوره انعام، آیه 40

[2]سوره انعام، آیه 41

[3] التبیان فی تفسیر القرآن    ج‏4    134

[4] التوحید (للصدوق)، ص: 231

ارسال نظر

تنها امکان ارسال نظر خصوصی وجود دارد
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
نظر شما به هیچ وجه امکان عمومی شدن در قسمت نظرات را ندارد، و تنها راه پاسخگویی به آن نیز از طریق پست الکترونیک می‌باشد. بنابراین در صورتیکه مایل به دریافت پاسخ هستید، پست الکترونیک خود را وارد کنید.