شگفتی‌های آفرینش در زمین و آسمان
درسی از صفحه صد و چهل قرآن کریم
خداوند در آیات 95 الی 95 سوره انعام چند شگفتی از شگفتی های خلقت را بیان کرده و می فرماید:
«خداوند شکافنده دانه و هسته است» (إِنَّ اللَّهَ فالِقُ الْحَبِّ وَ النَّوى).
«موجود زنده را از مرده بیرون مى فرستد و موجودات مرده را از زنده» (یُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ مُخْرِجُ الْمَیِّتِ مِنَ الْحَیِّ). از علف بىجان، حیوان جاندار و از حیوان جاندار، شیر بى جان پدید مىآید. از هسته بىجان، درخت زنده و از درخت رشدیافته، هستهى بی جان خارج مىشود.
«(خدا) شکافنده صبح است؛ و شب را (مایه) آرامش و خورشید و ماه را (وسیله) حساب قرار داده است» (گردش منظم و مرتب خورشید و ماه سبب مىشود که شما زندگى خود را تحت نظام و حساب درآورید و زمان سال و ماه را محاسبه کنید) (فالِقُ الْإِصْباحِ وَ جَعَلَ اللَّیْلَ سَکَناً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ حُسْباناً)
«او کسى است که ستارگان را براى شما قرار داد تا در پرتو آنها راه خود را در تاریکى صحرا و دریا، در شبهاى ظلمانى، بیابید» (وَ هُوَ الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُوا بِها فِی ظُلُماتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ).
«او کسى است که شما را از یک انسان آفرید» (وَ هُوَ الَّذِی أَنْشَأَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ). یعنى شما با این همه چهره هاى گوناگون، ذوق ها و افکار متفاوت و تنوع وسیع در تمام جنبه هاى وجودى، همه از یک فرد آفریده شده اید و این نهایت عظمت خالق و آفریدگار را مىرساند که چگونه از یک مبدء این همه چهره هاى متفاوت آفریده است!
«او کسى است که از آسمان آبى (براى شما) فرستاد» (وَ هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً).
«به واسطه آن روییدنیها را از همه نوع از زمین خارج ساختیم» (فَأَخْرَجْنا بِهِ نَباتَ کُلِّ شَیْءٍ).
«ما به وسیله آن ساقه هاى سبز گیاهان و نباتات را از زمین خارج ساختیم» (فَأَخْرَجْنَا مِنْهُ خَضِراً)
«و از آن ساقه سبز، دانه های روى هم چیده شده (همانند خوشه گندم و ذرت) بیرون آوردیم» (نُخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُتَراکِباً).
«همچنین به وسیله آن از درختان نخل خوشه سر بسته اى بیرون فرستادیم که پس از شکافته شدن رشته هاى باریک و زیبایى که دانه هاى خرما را بر دوش خود حمل مى کنند و از سنگینى به طرف پایین متمایل مىشوند خارج مىگردد» (وَ مِنَ النَّخْلِ مِنْ طَلْعِها قِنْوانٌ دانِیَةٌ).
«همچنین باغهایى از انگور و زیتون و انار پرورش دادیم» (وَ جَنَّاتٍ مِنْ أَعْنابٍ وَ الزَّیْتُونَ وَ الرُّمَّانَ).
سپس اشاره به یکى دیگر از شاهکارهاى آفرینش در این درختان کرده مىفرماید: «هم با یکدیگر شباهت دارند و هم ندارند» (مُشْتَبِهاً وَ غَیْرَ مُتَشابِهٍ).
منبع: تفسیر نمونه، ج5؛ تفسیر نور، ج2؛ تفسیر قرآن مهر، ج6