درسی از صفحه دویست و هجده قرآن کریم
خداوند در آیه هشتادوهفت سوره یونس میفرماید:
«وَ أَوْحَیْنا إِلى مُوسى وَ أَخِیهِ أَنْ تَبَوَّءا لِقَوْمِکُما بِمِصْرَ بُیُوتاً وَ اجْعَلُوا بُیُوتَکُمْ قِبْلَةً وَ أَقِیمُوا الصَّلاةَ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ» [و به موسى و برادرش وحى کردیم که براى قوم خود خانههایى در سرزمین مصر انتخاب کنید، و خانههایتان را مقابل یکدیگر (و متمرکز) قرار دهید، و نماز را بر پا دارید، و به مؤمنان بشارت ده (که سرانجام پیروز مىشوند)].
از مجموع این آیه استفاده مىشود که بنى اسرائیل در آن زمان به صورت گروهى پراکنده، شکستخورده، وابسته و طفیلى، و آلوده و ترسان بودند، نه خانهاى از خود داشتند و نه اجتماع و تمرکزى، نه برنامه سازنده معنوى داشتند و نه شهامت و شجاعت لازم براى یک انقلاب کوبنده! لذا موسى و برادرش هارون ماموریت یافتند که براى بازسازى اجتماع بنى اسرائیل مخصوصا از نظر روحى برنامهاى را در چند ماده پیاده کنند:
1. قوم بنیاسرائیل به امر خانه سازى و جدا کردن مسکن خویش از فرعونیان همت بگمارند (أَنْ تَبَوَّءا لِقَوْمِکُما بِمِصْرَ بُیُوتاً)
این کار چند فایده داشت:
الف: آنها با مالک شدن مسکن در سرزمین مصر علاقه بیشترى به دفاع از خود و از آن آب و خاک پیدا مىکردند.
ب:از زندگى طفیلىگرا در خانههاى قبطیان به یک زندگى مستقل، منتقل مىشدند.
ج: اسرار کارها و نقشههاى آنها به دست دشمنانشان نمىافتاد.
2. خانه هایشان را مقابل یکدیگر و نزدیک به هم بسازند (وَ اجْعَلُوا بُیُوتَکُمْ قِبْلَةً)
این کار کمک مؤثرى به تمرکز و اجتماع بنى اسرائیل مى کرد، و مى توانستند مسائل اجتماعى را بطور عمومى مورد بررسى قرار دهند، و به عنوان انجام مراسم مذهبى دور هم جمع شوند و براى آزادى خویش نقشه هاى لازم را طرح نمایند.
3. توجه به عبادت و مخصوصا نماز (وَ أَقِیمُوا الصَّلاةَ)
این کار انسان را از بندگى بندگان جدا و به خالق همه قدرت ها پیوند مى دهد، قلب و روح او را از آلودگى گناه مى شوید و حس اتکاى به نفس را در آنان زنده مى کند و با تکیه بر قدرت پروردگار، روح تازه اى به کالبد انسان مى دمد.
4. بشارت دادن به مؤمنان به فتح و پیروزى نهایى و لطف و رحمت پروردگار (وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ)
این بشارت، اراده آنها را قوى و شهامت و شجاعت را در آنها پرورش دهد.
مراجعه شود به: تفسیر نمونه، ج 8، صص 369- 371