هرچه کنیم، برای تو کم گذاشته‌ایم!

حسین جان! هرچه کنیم، برای تو کم گذاشته‌ایم؛ خودت بگو چطور برایت نوکری کنیم.

به شکرانه این نعمت, یکدیگر را ببخشیم!

در روزی که حتی غریبه ها هم با یکدیگر برادر می شوند،

تعجب از دو برادری که در چنین روزی با یکدیگر مثل غریبه هستند!

فقط هوای نفس می تواند چنین شگغتی را رقم بزند!

بیاییم به شکرانه ی یک نعمت مشترک که همه مان از آن بهره مندیم، یکدیکر را ببخشیم و رابطه ی بین خودمان را اصلاح کنیم ...

و آن نعمت چیزی نیست جز محبت امیرالمؤمنین علی علیه السلام که در دل همه ی ما وجود دارد.

همـــه، تـــو را می‌خوانند

جای تعجب نیست اگر غیر مسلمانی در صف نماز جماعت مسلمانان خاضعانه به سوی تو بایستد؛ پای گرفتاری‌ها و شدائد‌ که در میان باشد، فطرت‌ها بیدار می‌شوند ...

ای آســـان‌کنندۀ مشـــکل‌ها

سابقه‌ی امدادهای تو به بندگانت، ما را به یاری و رحمت تو امیدوار کرده است ...

اگر تو نبودی ...

امیدمان به تو است در این روزهای سخت؛ توئی که فرمودی ...

پشتمان به تو گرم است!

بی‌جهت نیست که اکنون هم همان حس کودکیم را دارم؛ چون تو مراقبم هستی؛ توئی که وقتی زمین می‌خورم دستم را می‌گیری و اگر صدایت می‌کنم یاریم ‌می‌کنی؛ چرا که خودت فرمودی ...

ای همیـــشه حـــاضـــر

غیبت تو، غیبتِ حضورت نیست؛ غیبت تو، غیبت ظهور تو است! 

مگر می‌شود دنیا لحظه‌ای از تو خالی باشد! تویی که بهانه‌ی خلقت عالم هستی ...

چه بد است که به نبودنت عادت کرده‌ایم

دنیا یک چیز کم دارد: «حضور تو را»! چیزی که بودنش به همه‌ی نداشته‌هایمان می‌ارزد و نبودنش همه‌ی داشته‌هایمان را به چالش می‌کشاند...

این روزها چقدر زود می‌گذرد!

شاید در نظرتان این روزها چقدر دیر می‌گذرد! حق دارید؛ کرونا همه را کلافه کرده است. ولی در نظر من، نه؛ این روزها چقدر زود می‌گذرد ...

آمدی نبودیم!

ما را ببخش! بابت اوقاتی که تو را دیدیم و نشناختیم ...

تفسیری امروزی از «کُلُّ یومٍ عاشوراء و کُلُّ أرضٍ کربلاء»

معروف است که می‌گویند «کُلُّ یومٍ عاشوراء و کُلُّ أرضٍ کربلاء» (هر روزی عاشورا است و هر زمینی کربلا است). این کلام حکیمانه حکایت از حقیقت مهم دارد و آن عبارت است از اینکه:

عزاداری‌هاتون قبول

سلام محضر عزیزانی که وبلاگ بنده رو دنبال می‌کنند

بابت پست‌های نامرتب و همچنین فونت نامناسب مطالب پوزش می‌طلبم

چند روزی مسافرت بودم و مجبور بودم با حداقل امکانات (گوشی) پست بذارم

عزاداری‌هاتون قبول باشه

موقعی که سرعت گذر عمر رو متوجه نمیشی!

عمر زودگذره؛ در نظرمون همه چی داره سریع پیش میره؛ به غیر از بعضی مواقع  ...

شبی که آسمان را از نزدیک حس کردم

روزهای پایانی رمضان المبارک سال 1395، در سفر تبلیغی که به نخجوان داشتم، یکی از شب‌ها تصمیم گرفتیم با جناب سرکنسول به غار اصحاب کهف برویم (البته احتمال اینکه غار اصحاب کهف در نخجوان باشد ضعیف است؛ ولی بین مردم آنجا موردتوجه و احترام است)...

خانه‌ای که طاقچه ندارد، یک چیز کم دارد

طاقچه را دوست دارم؛ با تمام چیزهایی که بر روی آن گذشته‌اند...

استعدادی که در مسیر درست هدایت نشود!

حتماً شما هم در جریان استعدادیابی اخیر که در تلویزیون پخش می‌شود هستید و شاید از هنرنمایی نوجوان اردبیلی که با صدای زیبای خود شنوندگان را به شگفت آورده خبردار شده‌اید.

چیزی که غالباً از آن غفلت شده است محتوای بعضی از اشعاری است که توسط این نوجوان هنرمند اجرا می‌شود...

این روزها مثل بچه‌ها شده‌ام!

حسرت زیارت اربعین و کربلایت داغی به دلم گذاشته که نپرس!

بغض جا ماندن از کاروان عاشقانت چنان راه گلویم را بسته که با هر بهانه‌ای اشک بر چشمم حلقه میزند.

چندکلمه‌ای خطاب به خودم!

امشب در جلسه‌ای حضور پیدا کردم.

سخنران نکته‌ای گفت که خیلی مرا متذکر کرد ...

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

گاهی مطلبی تأثیرگذار می‌خوانم؛ سخنانی حکیمانه می‌شنوم؛ با نکاتی جالب مواجه می‌شوم. اینجاست که حیفم می‌آید این مطالب را از دست دهم؛ نمی‌خواهم فراموششان کنم؛ و البته دوست دارم دیگران نیز از این مطالب بهره‌مند شود؛ مخصوصاً اگر این مطالب، کلام‌الله باشند که به عبارت خود قرآن «أحسن الحدیث» است؛ و یا فرمایشات معصومین علیهم‌السلام باشند که خودشان دربارۀ آن فرموده‌اند: «حدیث ما دل‌ها را زنده می‌کند». این وبلاگ وسیله‌ای است برای این هدف تا چنین مطالبی ثبت‌ و منتشر شوند.