صاحب کتاب ارشادالقلوب، تفسیر جالبی دربارهی «أَحْسَنِ الْحَال» که در دعای تحویل سال از خداوند متعال خواستاریم، نموده است...
- ۳۰ اسفند ۹۹ ، ۱۶:۵۹
صاحب کتاب ارشادالقلوب، تفسیر جالبی دربارهی «أَحْسَنِ الْحَال» که در دعای تحویل سال از خداوند متعال خواستاریم، نموده است...
مرحوم علامه محمدباقر مجلسی در کتاب «زاد المعاد- مفتاح الجنان» این دعا را نقل کرده و میفرماید ...
هارونالرشید (لعنة الله علیه) که خلیفۀ معاصر امام موسی بن جعفر علیهالسلام بود، کنیز زیبا و بسیار خوشقیافهای را براى آن حضرت که در زندان بود فرستاد تا در زندان خدمتکارى او را بر عهده بگیرد...
مرحوم شیخ مفید در کتاب شریف «الارشاد» حکایتی شنیدنی را دربارۀ کرامات حضرت موسی بن جعفر علیهالسلام نقل کرده است و آن عبارت است از اینکه:
گروهى از شیعیان نیشابور جمع شدند و محمّد بن على نیشابورى را انتخاب نمودند که برای ملاقات امام به مدینه برود...
در فرازی از زیارتنامه حضرت امام موسی بن جعفر علیهالسلام عرضه میداریم:
«پروردگارا درود فرست بر محمد و اهلبیتش و درود فرست بر موسى بن جعفر (علیهالسلام) ... کسی که هنگام شهادتش با خواری و سبک شماری بر جنازه مبارکش ندا داده شد».
همچنان که از این فقرۀ زیارتنامه پیداست، هنگام شهادت آن بزرگوار حرمتشان رعایت نشد و ایشان را با خفت و خواری معرفی کردند.
برای اینکه ماجرای این اهانت را بدانیم، بهتر است مراجعه کنیم به روایتی که مرحوم شیخ صدوق نقل کردهاند...
یکی از این حضرات که سالها از طرف طواغیت و ظالمین محاصرهشده و در زندانها مورد شکنجه قرار گرفت، حضرت ابوالحسن امام موسی بن جعفر علیهماالسلام بودند.
در فرازهایی از زیارتنامه آن امام همام به بخشهایی از این ظلمها و شکنجهها اشارهشده است. در آنجا که عرضه میداریم:
معروف است که ملاّ مهر علی بعد از ساختن قصیدۀ نامبرده حضرت رسالت صلّی اللّه علیه و آله و سلّم را در خواب دید که حضرت امیرالمؤمنین علیهالسلام هم در حضور مبارکش ایستاده.
شواهد التنزیل یکى از مهمترین متون کهن، تألیف حاکم حسکانى است که به تفصیل به فضائل و مناقب امیرالمؤمنین على علیهالسلام و خاندان وى پرداخته است...
ملا مهر على به هرسه زبان عربى و ترکى و فارسى شعر خوب مىگفته و به فدوى تخلّص میکرده و با فقر و فلاکت می گذرانیده است. از اشعار عربى او قصیده رائیهایست که در مدح حضرت امیر المؤمنین علیهالسلام گفته است.
در ادامه، ابیاتی از این قصیده آمده است:
از مادر فاطمه بنت اسد مادر حضرت علی علیهمالسلام روایت شده:
«لَمَّا أَرَدْتُ أَنْ أَخْرُجَ هَتَفَ بِی هَاتِفٌ وَ قَالَ یَا فَاطِمَةُ سَمِیِّهِ عَلِیّاً فَهُوَ عَلِیٌّ وَ اللَّهُ الْعَلِیُّ الْأَعْلَى یَقُولُ اشْتَقَقْتُ اسْمَهُ مِنِ اسْمِی وَ أَدَّبْتُهُ بِأَدَبِی وَ أَوْقَفْتُهُ عَلَى غَامِضِ عِلْمِی وَ هُوَ الَّذِی یَکْسِرُ الْأَصْنَامَ فِی بَیْتِی وَ هُوَ الَّذِی یُؤَذِّنُ فَوْقَ ظَهْرِ بَیْتِی وَ یُقَدِّسُنِی وَ یُمَجِّدُنِی فَطُوبَى لِمَنْ أَحَبَّهُ وَ أَطَاعَهُ وَ وَیْلٌ لِمَنْ أَبْغَضَهُ»
هنگامى که خواستم از خانه ى خدا بیرون بیایم گوینده ى غیبى فریاد زد که:
اى فاطمه، نام نوزاد را «على» بگذار؛ زیرا خداوند علیّ اعلى می فرماید که نام او را از نام خودم مشتق کردم و او را خودم تربیتش نمودم و بر پیچیدگی های علمى خود آگاه کردم و او همانست که در خانه ى من بت ها را درهم شکند و بر فراز خانه ى من اذان بگوید و مرا مقدس دانسته و بزرگ شمارد. خوشا به حال آن کس که على را دوست داشته باشد و از او پیروى کند و واى بر آن کس که نسبت به او بغض داشته باشد.
کشف الغمة فی معرفة الأئمة (ط - القدیمة) ؛ ج1 ؛ ص60