- ۲۰ مهر ۰۳ ، ۰۹:۵۷
درسی از صفحه بیست و سوم قرآن کریم
در مورد اینکه مراد از کلام خداوند از «فَاذْکُرُونی أَذْکُرْکُمْ» چیست، تفاسیر مختلفی واردشده است ...
روایت شده که خداوند سبحان به حضرت موسى علیهالسلام فرمود: «ای موسى! مرا با زبانى بخوان که با آن گناه نکرده باشى»!
حضرت موسى علیهالسلام عرضه داشت: چنین زبانى را در کجا مىتوانم بیابم؟ خداوند فرمود ...
شخصی به امام صادق علیهالسلام عرض کرد: دو آیه در قرآن خدا است که آنها را مى جوئیم ولی نمى یابیم!
حضرت فرمودند: آن دو آیه کدام هستند؟ عرض کرد:
انواع بیماریها، مشکلات اقتصادی، مشکلات روحی، اختلافات خانوادگی و غیره، گرفتاریهایی هستند که بعضاً ارتباط مستقیمی با گناهان، کفران نعمت و ناسپاسی انسان دارند...
از حضرت امام موسی کاظم علیهالسلام روایت شده که: عدهای به (پدرم حضرت امام) صادق علیهالسلام عرض کردند که «ما دعا میکنیم ولی دعایمان مستجاب نمیشود». حضرت امام صادق علیهالسلام در پاسخ فرمودند:
بر اساس روایات، دعا در این ماه به درجه استجابت نزدیکتر است. حتی در زمان جاهلیت هم مردم دعاهای مهم و مباهله (نفرین کردن بر کسی) هایشان را تا ماه رجب به تأخیر میانداختند تا در این ماه انجام دهند.
مرحوم سید بن طاووس در کتاب شریف اقبال الاعمال، سه حکایت عجیب و عبرتآموز در این رابطه نقل میکند.
بر طبق آیۀ «أَمَّنْ یُجیبُ ...»، یکی از شئون خداوند متعال این است که دعاى مضطر و درماندهای که از او میخواهد، اجابت مى نماید و گرفتارى و بلا را از او بر طرف مى کند.
از این آیه میتوان چنین استفاده کرد که: اگر میخواهیم خداوند گرفتاری ما را برطرف نماید، باید ...
شاید شما هم جزء کسانی بودید که تصور میکردید آیۀ معروف «أَمَّنْ یُجیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوءَ» یک دعا است. در حالی که این آیه یک پرسش است که مفهوم آن به وسیلۀ آیات قبل از خودش کامل میشود.
مطلب از این قرار است که خداوند در مقام توبیخ مشرکین به خاطر شرک ورزیدن، چند پرسش مطرح میکند...
أَمَّن یُجیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوءَ (سوره نمل ، آیه 62)
از آیه فوق استفاده میشود که اگر دعا دو شرط را داشته باشد، مستجاب خواهد شد: