یادداشت‌های یک طلبه

یادداشت‌های یک طلبه

امام رضا علیه‌السلام: «رحمت خدا بر آن بنده‏‌اى که امر ما را زنده گرداند (به این صورت که) تعالیم ما را فرا گیرد و آنها را به مردم بیاموزد؛ زیرا اگر مردم زیبایی‌هاى سخن ما را بدانند، بى‌گمان از ما پیروى می‌کردند». (عیون أخبار الرضا علیه‌‏السلام، ج1، ص307)

طبقه بندی موضوعی
بایگانی
پیوندها

۱۶ مطلب در بهمن ۱۳۹۷ ثبت شده است

شیعه بر خلاف اهل تسنن، معتقد است که مصداق امام باید از سوی خداوند تعیین شود؛ زیرا:

از امام صادق علیه السلام روایت شده که دربارل اهمیت تسبیحات معروف به تسبیحات حضرت فاطمه سلام الله علیها فرمودند:

یکی از نام های حضرت فاطمه سلام الله علیها مبارکه است؛ همچنانکه امام صادق علیه السلام فرمودند:

"لفاطمة (علیها السلام) تسعة أسماء عند الله عز وجل: فاطمة و الصدیقة و المبارکة و الطاهرة و الزکیة و الرضیة و المرضیة و المحدثة و الزهراء"

برای فاطمه سلام الله علیها ۹ نام است که یکی از آنها "مبارکه" است.[۱]


این نام برای آن حضرت, در کتاب مقدس مسیحیان نیز آمده است؛ نقل شده, در انجیل آمده است که خداوند به حضرت عیسی علیه السلام فرمود:

"ای عیسی، تصدیق کن نبی امی را ... که نسل او از مبارکة است".[۲]


یکی از دلایل نامگذاری حضرت فاطمه سلام الله علیها به نام نامی "مبارکه" این است که با اینکه آن حضرت تنها بازمانده رسول خدا صلی الله علیه و آله بود، ولی نسل پیامبر ص از آن حضرت تکثیر شدند، به طوری که سادات را در بلاد متعدد به وفور می یابیم. همچنین یازده امام معصوم از نسل و ذریه آن بانوی گرامی بودند. لذا آن حضرت مبارکه و بابرکت می باشد.



پی نوشت:

۱. أمالی مرحوم شیخ صدوق، ص ٦٨٨

۲. أمالی مرحوم شیخ صدوق، ص ٣٤٦

بارها این حدیث معروف را شنیده ایم که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: «فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی». شاید شما هم جزو کسانی بودید که با ترجمه سطحی، از کنار این حدیث گذرا عبور نموده و آن را به "فاطمه پاره تن من است" ترجمه کرده اید. در حالی که این ترجمه، برداشت مناسبی از روایت نیست ...

«صدیقة» به معنی کسى است که صدق و راستى از او زیاد سر زده است و چون عادت به راستگویى دارد، دروغى از او سر نمى‏ زند. همچنین گفته ‏اند صِدِّیق به کسى گفته مى ‏شود که با قول و اعتقادش چیزى را به راستى مى‏گوید و صدق خود را با عملش و کردارش ثابت و محقّق مى‏ دارد. با توجه به این معنی صدیقه، حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها به دو دلیل صدّیقه نامیده شده است:

سلیم بن قیس هلالی، در کتاب معروف خود، در ضمن بیان کیفیت هجوم به بیت امیرالمؤمنین و حضرت فاطمه علیهماالسلام، مطلبی جانگداز می‌نویسد و آن اینکه:

ابو بکر و عمر بر حضرت فاطمه علیهاالسلام وارد شدند و سلام کردند و گفتند: ما به بدى خود اعتراف مى ‏کنیم و امیدواریم ما را ببخشى و کینه ما را از دل بیرون آورى.

حضرت زهرا علیهاالسلام فرمود:

سلیم بن قیس هلالى عامرى کوفى، از خواص اصحاب امیر المؤمنین و امام حسن و امام حسین و امام زین العابدین و امام باقر علیهم السلام است...

از محمود بن لَبید روایت شده که: به حضرت فاطمه سلام الله علیها عرض کردم: «ای سرورم من؛ چرا حضرت علی علیه‌السلام از گرفتن حقش (خلافت) خوددارى کرد»؟ حضرت فرمودند:

از ازلی و ابدی بودن خداوند تعبیر به «سَرْمَد» بودن او می‌شود و به عبارت دیگر سرمدیت خداوند یعنی ...

در روایتی نقل شده که رسول خدا صلّى‌اللَّه‌علیه‌وآله، حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها را در حالى دید که عبایى از پوست شتر پوشیده و با یک دست مشغول آسیا کردن و به کمک دست دیگر مشغول شیر دادن به فرزندش مى‏باشد. چشمان رسول خدا صلّى‌اللَّه‌علیه‌وآله از مشاهده این امر پر از اشک شد و به حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها فرمود: «دخترم! سختی‌ها و تلخی‌هاى دنیا را در مقابل حلاوت و شیرینى آخرت قرار بده». حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها عرض کرد:

ائمۀ معصومین علیهم‌السلام محور وحدت و الفت هستند و به سبب بهره‌مندی از ولایت آنان است که تفرقه‌ها واختلافات از بین می‌رود. همچنانکه در زیارت موسوم به زیارت جامعه کبیره، محضر حضرات اهل بیت علیهم‌السلام عرضه می‌داریم:

از امیرالمؤمنین علیه‌السلام روایت شده که فرمودند:

بهترین خصلت‌های زنان، بدترین خصلت‌های مردان است و آن خصلت ها عبارتند از ...

خداوند در قرآن کریم درباره تقبیح خودستایی می فرماید:

علماء (اهل تسنن) اتفاق دارند که صحیح‌ترین کتاب‌ها بعد از قرآن عزیز، صحیح بخاری و صحیح مسلم هستند و این دو کتاب مورد قبول امت (اهل تسنن) واقع شده‌اند.

 در همین دو کتاب که به ادعای اهل تسنن صحیح‌ترین کتاب‌ها بعد از قرآن است، روایاتی وجود دارد که اثبات می‌کند، ابوبکر شایستۀ مقام خلافت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌‌وآله و رهبری امت اسلام نبود.

از برخی روایات و حکایات تاریخی چنین استفاده می‌شود که ائمه علیهم‌السلام و برخی از اولیاء الهی دارای چنین علمی بودند. همچنان‌که از اسحاق بن عمار نقل شده که شنیدم امام کاظم علیه السلام به مردى خبر مرگ او را مى‏دهد. در دل خود گفتم: آیا به راستى او مى‏داند که مردى از شیعیانش چه وقت مى‏میرد؟ امام، با حالت شبیه غضب رو به من کرد و فرمود: