یادداشت‌های یک طلبه

یادداشت‌ها، دروس، سخنرانی‌ها و مکتوبات حجت‌الاسلام حجت پناه‌زاده

یادداشت‌های یک طلبه

یادداشت‌ها، دروس، سخنرانی‌ها و مکتوبات حجت‌الاسلام حجت پناه‌زاده

یادداشت‌های یک طلبه

امام رضا علیه‌السلام: «رحمت خدا بر آن بنده‏‌اى که امر ما را زنده گرداند (به این صورت که) تعالیم ما را فرا گیرد و آنها را به مردم بیاموزد؛ زیرا اگر مردم زیبایی‌هاى سخن ما را بدانند، بى‌گمان از ما پیروى می‌کردند». (عیون أخبار الرضا علیه‌‏السلام، ج1، ص307)

طبقه بندی موضوعی
بایگانی
پیوندها

۱۸ مطلب در آبان ۱۳۹۸ ثبت شده است

از امام صادق علیه‌السلام روایت شده که فرمود

(در عصر غیبت امام مهدی علیه‌السلام) مردم امام خود را نمی‌یابند؛ امام در موسم حج حاضر می‌شود و مردم را می‌بیند ولی مردم او را نمی‌بینند.

نکته: با توجه به روایات، مقصود از دیده نشدن امام توسط مردم این است که مردم او را می‌بینند ولی او را نمی‌شناسند ...

عبد اللَّه بن سنان از امام صادق ‌علیهالسلام روایت کرده که آن حضرت فرمودندبه زودى شبههاى به شما مىرسد و در آن نشانه‌ی هویدا و امام هدایت بمانید و کسى از آن شبهه نجات نمىیابد مگر آنکه دعاى غریق را بخواند.

عبد اللَّه بن سنان پرسید: دعاى غریق چگونه است؟ حضرت فرمود: مىگویى:

در خبری که از شخصی به نام «أَبُوالْأَدْیَان» نقل شده، امام حسن عسکری علیه‌السلام سه نشانه برای امام بعد از خودشان معرفی کردند که این سه نشانه هم دلیل بر امامت حضرت مهدی علیه‌السلام بود و هم نشانۀ دروغین بودن ادعای امامت جعفر برادر امام حسن عسکری علیه‌السلام بود ...

سران قریش برای مقابله با پیامبر و دعوت او جلسه مشورتى در «دار الندوه» منعقد کردند. در این جلسه پیشنهادات مختلفی دادند؛ ولی راه منحصر و خالى از اشکال که مورد تصویب قرار گرفت این بود که  ...

ماه ربیع الاول ماهی است که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله در این ماه از مکه به مدینه هجرت کردند.

در روایت است که وقتی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به مدینه وارد شدند، مردم مدینه در استقبال آن حضرت این شعر را می‌خواندند:

ماه ربیع‌الاول با تمام زیبایی‌هایش حلول کرد.

ربیع یعنی بهار؛ و چه زیباست این بهار را بهانه کنیم برای یاد کردن از بهار حقیقی...

 

یکی از فرقه های انحرافی که بعد از شهادت حضرت امام موسی بن جعفر علیه السلام به وجو آمد، فرقۀ «واقفیّه‏» بود.

مرحوم شیخ طوسی در مورد «واقفیّه‏» مى ‏گوید:

یکی از کرامات و معجزات امام علی بن موسی‌الرضا علیه‌السلام، پیشگویی آن بزرگوار از نحوۀ شهادتشان و اتفاقات بعدازآن است؛ و شاید عجیب‌تر از آن، واقعه‌ای بود در هنگام دفن آن بزرگوار رخ داد و امام علیه‌السلام در زمان حیاتشان از آن خبر داده بودند...

 

برای اینکه بدانیم چه اهانت‌هایی به امام حسن علیه‌السلام شد، فقط به یک نمونۀ تاریخی اشاره می‌کنیم و آن اینکه ابن شهر آشوب در کتاب مناقب نقل کرده:

زمانی که هنگام رحلت امام حسن مجتبی علیه‌السلام فرارسید گریستند.

به آن حضرت عرض شد: یابن رسول‌الله، گریه می‌کنید درحالی‌که شما دارای چنین مقامى در نزد رسول خدا صلی‌الله علیه وآله هستید؟! و باوجود آنچه آن حضرت درباره شما فرموده‌اند؛ و بااینکه بیست بار پیاده به مکه رفته‌اید؛ و سه بار هر چه داشتید حتی کفش‌هایتان را درراه خدا دونیم کرده‌اید (بااین‌وجود گریه می‌کنید)؟!

حضرت جواب دادند:

من از دو خصلت مى ‏گریم:

امام حسین علیه‌السلام موقعى که جنازه امام حسن علیه‌السلام را در میان لحد نهاد این اشعار را خواند:

برای اینکه اوج مظلومیت امام حسن علیه‌السلام را درک کنیم، بهتر است ببینیم یاران آن حضرت و کسانی که ایشان را در جنگ با معاویه همراهی می‌کردند، چه کسانی بودند.

مرحوم شیخ مفید لشکر حضرت امام حسن علیه‌السلام را اینچنین توصیف می کند:

برای اینکه اوج مظلومیت امام حسن علیه السلام را درک کنیم، ماجرایی را که مرحوم شیخ مفید حکایت کرده را نقل می‌کنیم:

حضرت علی علیه‌السلام در توصیف پیامبر صلی‌الله علیه و آله می‌فرمایند:

در روایت است: در جنگی که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله با مشرکین داشتند، آن حضرت به دست مشرکین مجروح شد و خون بر صورت مبارکش جاری شده بود. آن جناب درحالی‌که خون را از چهره می‌زدود، این دعا را زمزمه می‌کرد که ...

روایتی که دربارۀ لحظات آخر عمر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله نقل شده، حکایت از شدت محبت آن حضرت نسبت به حسنین علهماالسلام و نگرانی آن حضرت نسبت به جفای امت در حق آن دو دارد.

خداوند در قرآن کریم، دو چیز را مانع از نزول عذاب بر جمیع امت اسلام معرفی کرده است:

از امیرالمؤمنین علیه‌السلام روایت‌شده که فرمودند:

دو چیز در زمین مایۀ امان از عذاب خدا بودند؛ یکى از آن دو برداشته شد؛ پس دیگرى را بگیرید و بدان چنگ زنید.

امّا امانى که برداشته شد ...