امام باقر علیهالسلام فرمودند:
فضیلتی مانند جهاد نیست و جهادی همتای مبارزه با هوای نفس نیست.
- ۰۸ مرداد ۹۹ ، ۱۲:۱۷
امام باقر علیهالسلام فرمودند:
فضیلتی مانند جهاد نیست و جهادی همتای مبارزه با هوای نفس نیست.
زراره گوید: به امام باقر (علیهالسلام) عرض کردم: مردى کار خیرى مىکند و دیگرى او را مىبیند و این صاحب کار از اطلاع آن شخصِ دیگر شاد مىشود؟ حضرت فرمودند:
امام باقر علیهالسلام فرمودند:
مباد فرصت (خیر) را از دست بدهى؛ زیرا این میدانى است که (ناپیمودنش) براى رهسپارانش زیان به بار می آورد.
از ابى الربیع شامى روایت شده که امام باقر علیهالسلام به من فرمود:
واى بر تو اى ابا ربیع! مبادا ریاست بخواهى. مبادا گرگى کنى و به نام ما، مال مردم را بخورى که خدا تو را فقیر سازد. درباره ما مگو آنچه خود درباره خود نگفتیم، زیرا تو بهناچار (در قیامت) بازداشت و بازخواست شوى و اگر راستگو باشى، ما تو را تصدیق کنیم و اگر دروغگو باشى، تو را تکذیب کنیم.
امام باقر علیهالسلام فرمودند:
کسى که وضع ظاهرش بهتر از حال باطنش باشد ترازوى اعمالش سبک است.
امام باقر علیه السلام فرمودند:
مهر قلبى برادرت [نسبت به تو را] با ارزیابى مهر قلبى تو به برادرت بشناس.
بعضی شرایع برای امتحان انسانها وضع شده است؛ اینکه معلوم شود چه کسی ایمانش واقعی است؛ اینکه خوب از بد جدا شود ...
دلگیر نشو اگر در مجموعهای هستی که تو را به خاطر نمازخواندن، روزه گرفتن، دوست نشدن با نامحرم و در یک کلمه متدین بودنت سرزنش و مسخره میکنند؛ سرزنشها و توهینهای اینچنینی بیسابقه نبوده است ...
خداوند غنیّ است و به عبادات ما نیازی ندارد. پروردگار نه از اعمال نیک انسان منفعتی میبرند و نه از اعمال بد او متضرر میشود.
«مرغ همسایه را غاز دیدن»، حکایت این روزهایی مردان و زنانی است که زنان و مردان بهظاهر زیبا و جنتلمن دیگر را بهتر از همسر خود میپندارند...
«آیا در زمین گردش نکردهاند تا دل هایى داشته باشند که با آنها بیندیشند، یا گوش هایى که با آنها بشنوند؟ حقیقت این است که چشم ها کور نیست، بلکه دل هایى که در سینه هاست کور است» (سوره حج، آیه 46:)
مسیر بهشت بصیرت میخواهد؛ همانکه اعراض کنندگان از پروردگار به دلیل بیبهره بودن از آن، به آنجا راه نخواهند یافت ..
خطر هرچه بزرگتر باشد، پناهگاه باید مطمئنتر باشد. چه خطری بزرگتر از عذاب الهی و چه پناهی مطمئنتر از رحمت او!
ورود به منازل سیر و سلوک مجوز میخواهد؛ مجوزش رها شدن از تعلقات دنیوی است ...
دگرگونی که در قیامت اتفاق خواهد افتاد، منحصر به دگرگونی زمین و آسمانها نیست؛ جایگاه انسانها نیز دگرگون میشوند ...
هر ضرر و خسارتی بد نیست! گاهی مانع از خسارت بزرگی میشود که قرار بود بر انسان وارد شود ولی از آن بیخبر باشیم ...
از جناب زید بن علی شهید روایت شده است که پدرم حضرت زین العابدین علیهالسلام این دعا را در شب بیست و هفتم ماه رمضان از اول تا آخر شب مکرّر میخواندند ...
(موسی) گفت: پروردگارا، بهپاس اینکه بر من نعمت ارزانى داشتى، هرگز پشتیبان مجرمان نخواهم بود. (القصص: 17)
به بندگان من خبر بده که همانا من از آمرزنده و مهربانم و (نیز خبر بده که) همانا عذاب من عذابى دردناک است. (الحجر : 49 و 50)
روایت شده که خداوند سبحان به حضرت موسى علیهالسلام فرمود: «ای موسى! مرا با زبانى بخوان که با آن گناه نکرده باشى»!
حضرت موسى علیهالسلام عرضه داشت: چنین زبانى را در کجا مىتوانم بیابم؟ خداوند فرمود ...
در شدت اهوال روز جزا همین بس که مجرم دوست دارد فرزندش را فدا کند تا از عذاب رهایی یابد ...
هرجایی و با هر کسی که اختلاف پیدا کردیم، خدا را قاضی قرار دهیم؛ همان خدایی که حکمش از روی حکمت و عدالت است...
براى کسانى که کارهاى بد را انجام مىدهند و هنگامیکه مرگ یکى از آنها فرامیرسد مىگوید «الآن توبه کردم!» توبه نیست. (النساء: 18)
اگر روزه گرفتن و تحمل تشنگی در هوای گرم مجاهدت است،
و اگر خدا به عدهای که گرمی هوا را بهانه کرده و از فرمان جهاد سرپیچی کردند وعدهی آتش جهنم داده است،
پس چرا نباید بترسند آنان که به بهانهی گرمی هوا و بدون هیچ عذر موجهی، از روزه گرفتن امتناع میکنند؟!
«وَ قالُوا لا تَنْفِرُوا فِی الْحَرِّ قُلْ نارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرًّا لَوْ کانُوا یَفْقَهُونَ»[1]
[1] سوره توبه، آیه 81: (تخلف کنندگان از فرمان جهاد به یکدیگر و به مؤمنان) گفتند: «در این گرما، (بهسوی میدان جهاد) حرکت نکنید!» (به آنان) بگو: «آتش دوزخ از این هم گرمتر است!» اگر مىدانستند!
فرزندت دختر باشد یا پسر فرقی نمیکند؛ دلت قرص باشد به اینکه جنسیت او، خواست خدا بوده است!
آنچه باعث حسد بردن قابیل نسبت به قابیل و کشتن او شد، مال و مقام دنیوی نبود؛ بلکه امری معنوی بود و آن عبارت بود از ...
هنر این است که بیشتر از آنچه به تو کردهاند به آنان خوبی کنی و بیشتر از آنچه به تو بخشیدهاند به آنان ببخشی ...
از نشانه هاى او این است که براى شما از جنس خودتان همسرانى آفرید تا در کنارشان آرام گیرید؛ و میان شما محبت و شفقتى قرار داد. قطعاً در این [تدبیر عجیب] براى مردمى که مىاندیشند نشانههاست (الروم: 21)
کسانى که کفر ورزیدهاند، کارهاى [نیک] آنان همچون سرابى است در بیابان که تشنه آن را آب مىپندارد، اما وقتى به آنجا مىرسد آن را چیزى نمىیابد (سوره نور، آیه 39)
با دست روی دست گذاشتن که کاری پیش نمیرود؛ باید کاری انجام داد؛ کافیست وظیفهات را تشخیص دهی و برای به انجام رسیدن آن، کمر همت ببندی...
در قرآن کریم، همسران لباس یکدیگر معرفی شدهاند. در تشبیه همسر به لباس، نکات و لطایف بسیارى نهفته است ...
نه از کم بودن عدهی پیروان حق دلگیر شوید و نه از کثرت پیروان باطل بهراسید! پیروزی عدهی کم اهل حق بر تعداد کثیر اهل باطل بیسابقه نیست ...
مغزت پیوسته دستورات را به اندام حیاتی بدن ارسال میکند، بدون اینکه لحظهای از این کار بازایستد ...
اگرچه وقایعی مانند نزول ملائکه بر ولی الله (ع) در شب قدر است، اما بر طبق روایتی صحیح از امام صادق علیهالسلام روز قدر در فضیلت مثل شب قدر است.
سؤال: آیا کسى که براى بهجا آوردن روزۀ میتى اجیر شده، هم نمیتواند روزهی مستحبی بگیرد یا اینکه روزهی مستحبی از او صحیح است؟
پاسخ ...
از منظر قرآن، رعایت جایگاه اجتماعی و تمکنات مالی رتبهاش بعد از ملاحظهی ایمان و اعتقاد همسر آینده است. ملاک که ایمان باشد، کنیز و عبد با ایمان، بهتر از مرد و زن حرّ بیایمان برای همسری خواهد بود ...
حکایت احوال انسان چقدر شبیه داستان ملاقات موسی علیهالسلام با خضر علیهالسلام است! آن زمان که مشاهدهی اتفاقات ناخوشایند روزگار، انسان را به مقدرات الهی بدبین میکند؛ و حالآنکه اگر نسبت به حکمت این اتفاقات آگاه بود، هرگز چنین نمیاندیشید...
کسى که روزۀ قضای ماه رمضان دارد، نمىتواند روزهی مستحبى بگیرد. همچنین کسى که روزۀ واجب دیگرى غیر از روزهی قضا دارد، نمىتواند روزۀ مستحبى بگیرد.
معجزهی ایمان را میتوان در محبتهایی یافت که در دلمان نسبت به مؤمنان ایجاد میشود؛ هدایت قلبها که در دست خدا باشد، همین میشود.
بزرگترین دشمن انسان که برای گمراه کردن او قسمخورده، شیطان است. چه خوب که بدانیم شیطان از چه راههایی انسان را گمراه میکند تا در مقابل نفوذ این دشمن قسمخورده، آماده باشیم...
یکی از اشتباهات بعضی از مؤمنین که قصد مسافرت در ماه مبارک رمضان را دارند، این است که تصور میکنند، چون قرار است قبل از ظهر به مسافرت بروند و روزهی آنها صحیح نخواهد بود، از همان ابتدا نیت روزه نمیکنند. درحالی این از نظر شرعی، خطا و اشتباه است. با این بیان که ...
بازگویی عیوب همسر در نزد دیگران نیز از مسائلی است که ضررش به خود شخص برمیگردد؛ مثل لباسی که درآوردنش از بدن، باعث عیان شدن عیوب خود شخص میشود ...
ویروسی به نام کرونا، همهی دنیا را بسیج کرده تا برای مقابله با این تهدید بزرگ، هر چه زودتر واکسن آن را بسازند. غافل از اینکه ویروسی به مراتب بزرگتر از آن، از همان ابتدای خلقت انسان، در کمین او نشسته است ...
سؤال این است که آیا این شخص میتواند، بدون اینکه از اول نیت روزه داشته باشد، ادامهی روز را نیت روزهی مستحبی نماید؟
به نظر مراجع محترم تقلید، اگر روزهدار بهقدری تشنه شود که بترسد از تشنگى بمیرد یا مبتلا به مرض و سختی شدید شود، مىتواند بهاندازهای که از مردن نجات پیدا کند آب بیاشامد...
خدا در همین نزدیکیهاست! در دل شکستهی مادری که از خودت رنجاندهای؛ در سفرهی خالی فقیری که در همسایگیات زندگی میکند؛ و در گشودن گره از زندگی شخص گرفتاری که مشکلش به یاری تو حل میشود ...
نمونهی کامل کسانی که مسیر حق را انتخاب کردند و بر این مسیر استقامت نمودند، حضرت ابراهیم علیهالسلام بود. تا جایی که خداوند در قرآن کریم، آن حضرت را یک «امّت» نامیده و میفرماید:
دو مورد از اصطلاحاتی که در رسالههای توضیحالمسائل و مسائل شرعی فراوان با آنها مواجه میشویم، اصطلاح «مسافت شرعی» و اصطلاح «حدّ تَرَخُّص» است ...
اباصلت هروى مى گوید: جمعه آخر ماه شعبان خدمت امام رضا (علیهالسلام) رسیدم. حضرت فرمود:
هرچند این ویروس منحوس خسارات زیادی را برای مردم دنیا به بار آورده است، ولی یک چیز را برای آنان اثبات میکند و آن اینکه:
«اگر خدا به تو زیانى برساند، کسى جز او برطرف کنندهی آن نیست و اگر خیرى به تو برساند پس او بر هر چیزى توانا است» (سوره انعام: 17)
جای تعجب نیست اگر غیر مسلمانی در صف نماز جماعت مسلمانان خاضعانه به سوی تو بایستد؛ پای گرفتاریها و شدائد که در میان باشد، فطرتها بیدار میشوند ...
قصیدهای غرّاء از مرحوم علّامه محمد حسین طباطبایی درباره دل کندن از غیر خدا و عشق و محبّت ورزیدن به جمال و جلال خداوند
روایت شده که جمعى از اصحاب امام صادق علیهالسلام خدمت آن حضرت بودند و در میان آنها هشام بن حکم نیز حضور داشت. امام علیهالسلام از هشام خواست تا مناظرهاش با عمرو بن عبید را گزارش نماید. هشام سؤال خود از عمرو بن عبید را اینچنین بازگو کرد که:
در این دریای پر تلاطم دنیا که موجهای ضلالت و گمراهی از هر سو به سویمان هجمه آورده است، کشتی نجاتی خود را به دل دریا زده و برای نجات ما به سویمان آمده است...
امیدمان به تو است در این روزهای سخت؛ توئی که فرمودی ...
بیجهت نیست که اکنون هم همان حس کودکیم را دارم؛ چون تو مراقبم هستی؛ توئی که وقتی زمین میخورم دستم را میگیری و اگر صدایت میکنم یاریم میکنی؛ چرا که خودت فرمودی ...
غیبت تو، غیبتِ حضورت نیست؛ غیبت تو، غیبت ظهور تو است!
مگر میشود دنیا لحظهای از تو خالی باشد! تویی که بهانهی خلقت عالم هستی ...
دنیا یک چیز کم دارد: «حضور تو را»! چیزی که بودنش به همهی نداشتههایمان میارزد و نبودنش همهی داشتههایمان را به چالش میکشاند...
اگر میفهمیدیم ظهور تو چه مشکلات بزرگی را برطرف میکند، نه فقط جمعهها را و نه فقط تمام ایام هفته را، بلکه هر شب و روز را برای ظهورت انتظار میکشیدیم ...
شاید در نظرتان این روزها چقدر دیر میگذرد! حق دارید؛ کرونا همه را کلافه کرده است. ولی در نظر من، نه؛ این روزها چقدر زود میگذرد ...
شخصی به امام صادق علیهالسلام عرض کرد: دو آیه در قرآن خدا است که آنها را مى جوئیم ولی نمى یابیم!
حضرت فرمودند: آن دو آیه کدام هستند؟ عرض کرد:
حضرت امام رضا علیهالسلام فرمودند:
هر کس از خدا پروا داشته باشد (و او را نافرمانی نکند، خدا هیبتش را در دل مخلوقات میاندازد و در نتیجهی آن) از گزند دیگران ایمن خواهد بود و هر کس از خدا اطاعت کند، خدا دیگر مخلوقات را مطیع او میگرداند.
آقای من! حتی اگر ظاهر هم نباشی، جهان از وجود تو بیبهره نیست؛ مثل خورشید پشت ابر که حرارت و نورش را - ولو با شدت کمتر - از اهل زمین دریغ نمیکند.
خداوند در قرآن کریم میفرماید: «بَقِیَّتُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنین»...
چشمت، گوشت، شامهات، چشاییات، لامسهات و خلاصه تمامی حواست اگر بدون هیچ عیب و نقصی هم کار کنند، یک چیز که نداشته باشی، همهی آنها لنگ خواهند بود!
گفت: برای شناخت حقیقت، قرآن ما را بس است و وجود امام لزومی ندارد!
گفتم: هم داعش و هم شیعه و سنی، قرآن واحد دارند؛ درحالیکه هرکدام خود را پیرو قرآن میداند و با قرآن علیه دیگران احتجاج میکند! اگر قرآن کفایت میکند چرا این همه اختلاف در فهم قرآن وجود دارد و از کجا معلوم کدام تفسیر مطابق واقع است؟!
یادش بخیر!
وقتی میدیدیم معلم به همکلاسیمان میگفت: «تو با بقیه فرق داری، من از تو انتظار بیشتری دارم».
چقدر حسرت میکشیدیم کسی هم ما را اینجور تحویل بگیرد!
چقدر دوست داشتیم کسی نگران ما میشد!
فخر میکردیم که فلانی برای بهتر شدنمان ما را توبیخ و حتی تنبیه کرده.
دلگیر نشوید اگر این روزها سهممان از بلا بیشتر شده است؛
«خدا بیشتر دوستمان دارد»!
از آیتالله شبیری زنجانی درباره جواز لعنت کردن یکی از نویسندگان شیعه که بعضی مطالب انحرافی دارد سؤال شد. ایشان پاسخ دادند:
در قیامت از من نمیپرسند که چرا او را لعنت نکردم؛ ولی درباره لعن او باید پاسخگو باشم
و چه حکیمانه فرمود پیامبر ص:
"کسى که شبهات (اموری که حرام بودنشان مشتبه است) را ترک کند، از محرمات نجات خواهد یافت".
پایان دنیا و اتمام زندگی بشر با هر اتفاقی رخ دهد فرقی نمیکند؛ هیچ کدام از این سناریوها نمیتواند مانع از یک اتفاق بزرگ شود ...
امیرالمؤمنین علیهالسلام فرمودند:
هرگاه حکمت قوی شود، شهوت (خواهشهای نفسانی انسان) ضعیف میشود.
احسان و بخشش به دیگران فضیلت است؛ ولی فضیلت برتر از آن بخشش چیزی است که خود انسان به آن چیز نیاز دارد. به همین جهت است که خداوند در قرآن کریم میفرماید ...
بیجهت نیست که فاطمه سلاماللهعلیها «أُمّ أبیها» (مادر پدرش) نامیده شد؛ چرا که رفتار آن حضرت با پدرش رسول خدا صلّیاللهعلیهوآله در ایثار و ازخودگذشتگی بمانند رفتار یک مادر نسبت به فرزندش است...
روایت شده که روزی على علیهالسلام به فاطمه سلاماللهعلیها فرمود: آیا طعامى براى خوردن داریم؟ فاطمه سلاماللهعلیها پاسخ داد: «نه، به حقّ خدایى که پدرم را به پیامبری گرامى داشت و تو را به جانشینى او برگزید، چیزى در خانه نداریم و دو روز است که چیزى نخوردهایم و مقدار کمى غذا در خانه بود که آن را هم براى تو و فرزندانمان اختصاص دادم و خودم از خوردن آن خوددارى نمودم».
از أُمُّ سَلَمَة (همسر بزرگوار رسول خدا (صلّیاللهعلیهوآله) روایت شده که: به خدا قسم که فاطمه سلاماللهعلیها نسبت به آداب از من مؤدّبتر بود و نسبت به همهی مسائل و امور از من داناتر بود.
حضرت على و حضرت فاطمه علیهماالسّلام از رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله تقاضا نمودند که آن حضرت وظیفهی هر کدام را در زندگی مشترکشان تعیین نماید...
وقتی حضرت علی علیهالسلام، فاطمه سلاماللهعلیها را از رسول خدا صلّیاللهعلیهوآله خواستگاری کردند، آن حضرت از امکانات دنیوی چیزی غیر از زره نداشتند...
از عایشه (همسر رسول خدا صلّی الله علیه و آله) نقل شده که: فاطمه (سلامالله علیها) در دوران مریضی رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) در بیماریِ آخرِ پیغمبر، نزد آن حضرت آمد و با ایشان درگوشی نجوا کردند. در این هنگام فاطمه (س) گریه کرد. دوباره درگوشی با هم صحبت کردند و این بار فاطمه (س) لبخند زد ...
دربارهی فضیلت حضرت فاطمه سلاماللهعلیها، کلام جالب و بینظیری از عایشه (همسر رسول خدا صلّی الله علیه و آله) نقل شده است و آن این که:
رسول خدا (ص) نزد دخترش فاطمه (س) رفت در حالی که آن بانو عبایى از پشم شتر پوشیده بود و با دستش آسیاب میکرد و فرزندش را هم شیر میداد. پس دیدگان رسول خدا (ص) با دیدن این وضع حضرت زهرا (س) پر از اشک شد و فرمود ...
نقل شده که حضرت فاطمه سلاماللهعلیها در لحظات آخر عمرش به امیرالمؤمنین علیهالسلام چنین وصیت کرد:
علی علیهالسلام، در صبح بعد از شب عروسیاش با فاطمه سلاماللهعلیها، وقتی در برابر سؤال رسول خدا (ص) قرار میگیرد که «ای علی! همسرت را چگونه یافتی؟»، پاسخ میدهد:
از حضرت فاطمه سلاماللهعلیها روایت شده که: وقتى آیهی «لا تَجْعَلُوا دُعاءَ الرَّسُولِ بَیْنَکُمْ کَدُعاءِ بَعْضِکُمْ بَعْضاً» نازل شد، هیبت رسول خدا (ص) و عظمت او مانع از آن شد که من ایشان را «پدر» صدا کنم؛ بلکه آن حضرت را «یا رسول الله» خطاب میکردم. ایشان در زمانى که او را با این عنوان مورد خطاب قرار مىدادم، سه مرتبه از من اعراض نمود؛ آنگاه رو به من کرد و فرمود:
مرحوم استاد شهید مطهری، آموزهی «توکّل» را به شکل جالب و متفاوتی تفسیر میکنند و آن اینکه:
پس از قتل عثمان، هنگامی که مردم با امیرالمؤمنین علیهالسلام به عنوان خلیفه بیعت کردند، صعصعه بن صوحان کلامی بینظیر خطاب به آن حضرت عرض کرد و آن اینکه:
استاد شهید مطهری (ره): به نظر من دو خاصیتى که در بشر هست سبب پیدایش فکر نحوست در اشیاء و اعداد شده است:
امیر المؤمنین علیهالسلام : هر کس را نفس کریم و بزرگوار شد شهوتهایش نزد او خوار مى گردد (از آن پیروى ننماید تا به ذلّت و خوارى نیفتد).
از امام صادق علیهالسلام روایت شده که فرمود: (در عصر غیبت امام مهدی علیهالسلام) مردم امام خود را نمییابند؛ امام در موسم حج حاضر میشود و مردم را میبیند ولی مردم او را نمیبینند.
نکته: با توجه به روایات، مقصود از دیده نشدن امام توسط مردم این است که مردم او را میبینند ولی او را نمیشناسند ...
عبد اللَّه بن سنان از امام صادق علیهالسلام روایت کرده که آن حضرت فرمودند: به زودى شبههاى به شما مىرسد و در آن نشانهی هویدا و امام هدایت بمانید و کسى از آن شبهه نجات نمىیابد مگر آنکه دعاى غریق را بخواند.
عبد اللَّه بن سنان پرسید: دعاى غریق چگونه است؟ حضرت فرمود: مىگویى:
در خبری که از شخصی به نام «أَبُوالْأَدْیَان» نقل شده، امام حسن عسکری علیهالسلام سه نشانه برای امام بعد از خودشان معرفی کردند که این سه نشانه هم دلیل بر امامت حضرت مهدی علیهالسلام بود و هم نشانۀ دروغین بودن ادعای امامت جعفر برادر امام حسن عسکری علیهالسلام بود ...
سران قریش برای مقابله با پیامبر و دعوت او جلسه مشورتى در «دار الندوه» منعقد کردند. در این جلسه پیشنهادات مختلفی دادند؛ ولی راه منحصر و خالى از اشکال که مورد تصویب قرار گرفت این بود که ...
ماه ربیع الاول ماهی است که رسول خدا صلیاللهعلیهوآله در این ماه از مکه به مدینه هجرت کردند.
در روایت است که وقتی رسول خدا صلیاللهعلیهوآله به مدینه وارد شدند، مردم مدینه در استقبال آن حضرت این شعر را میخواندند:
ماه ربیعالاول با تمام زیباییهایش حلول کرد.
ربیع یعنی بهار؛ و چه زیباست این بهار را بهانه کنیم برای یاد کردن از بهار حقیقی...
یکی از فرقه های انحرافی که بعد از شهادت حضرت امام موسی بن جعفر علیه السلام به وجو آمد، فرقۀ «واقفیّه» بود.
مرحوم شیخ طوسی در مورد «واقفیّه» مى گوید:
یکی از کرامات و معجزات امام علی بن موسیالرضا علیهالسلام، پیشگویی آن بزرگوار از نحوۀ شهادتشان و اتفاقات بعدازآن است؛ و شاید عجیبتر از آن، واقعهای بود در هنگام دفن آن بزرگوار رخ داد و امام علیهالسلام در زمان حیاتشان از آن خبر داده بودند...
برای اینکه بدانیم چه اهانتهایی به امام حسن علیهالسلام شد، فقط به یک نمونۀ تاریخی اشاره میکنیم و آن اینکه ابن شهر آشوب در کتاب مناقب نقل کرده:
زمانی که هنگام رحلت امام حسن مجتبی علیهالسلام فرارسید گریستند.
به آن حضرت عرض شد: یابن رسولالله، گریه میکنید درحالیکه شما دارای چنین مقامى در نزد رسول خدا صلیالله علیه وآله هستید؟! و باوجود آنچه آن حضرت درباره شما فرمودهاند؛ و بااینکه بیست بار پیاده به مکه رفتهاید؛ و سه بار هر چه داشتید حتی کفشهایتان را درراه خدا دونیم کردهاید (بااینوجود گریه میکنید)؟!
حضرت جواب دادند:
من از دو خصلت مى گریم:
امام حسین علیهالسلام موقعى که جنازه امام حسن علیهالسلام را در میان لحد نهاد این اشعار را خواند:
برای اینکه اوج مظلومیت امام حسن علیهالسلام را درک کنیم، بهتر است ببینیم یاران آن حضرت و کسانی که ایشان را در جنگ با معاویه همراهی میکردند، چه کسانی بودند.
مرحوم شیخ مفید لشکر حضرت امام حسن علیهالسلام را اینچنین توصیف می کند:
برای اینکه اوج مظلومیت امام حسن علیه السلام را درک کنیم، ماجرایی را که مرحوم شیخ مفید حکایت کرده را نقل میکنیم:
در روایت است: در جنگی که رسول خدا صلیاللهعلیهوآله با مشرکین داشتند، آن حضرت به دست مشرکین مجروح شد و خون بر صورت مبارکش جاری شده بود. آن جناب درحالیکه خون را از چهره میزدود، این دعا را زمزمه میکرد که ...
روایتی که دربارۀ لحظات آخر عمر رسول خدا صلیاللهعلیهوآله نقل شده، حکایت از شدت محبت آن حضرت نسبت به حسنین علهماالسلام و نگرانی آن حضرت نسبت به جفای امت در حق آن دو دارد.
از امیرالمؤمنین علیهالسلام روایتشده که فرمودند:
دو چیز در زمین مایۀ امان از عذاب خدا بودند؛ یکى از آن دو برداشته شد؛ پس دیگرى را بگیرید و بدان چنگ زنید.
امّا امانى که برداشته شد ...
آنچنانکه روایتشده، وقتی خبر واقعهی عاشورا و شهادت حضرت سیدالشهدا علیهالسلام را به مدینه آوردند، برخى از دوستان عبدالله بن جعفر به نزد عبدالله رفته و خبر کشته شدن دو پسرش را به او دادند.
عبدالله وقتی خبر شهادت دو فرزندش را دریافت کرد گفت:
یکی از زیباترین سجایای اخلاقی، روحیۀ سپاسگزاری و قدردان بودن نسبت به محبت و الطاف دیگران است. اهلبیت علیهمالسلام بهترین نمونه برای کسانی بودند که مزین به این سجیهی اخلاقی بودند و سعی میکردند در مقابل نیکی که از طرف دیگران در حق آنان صورت میگرفت قدردان باشند و لطف آنان را جبران کنند.
حکایت زیر نمونهای از این روحیۀ خاندان وحی است که حتی در سختترین دوران زندگی خود نیز از سپاسگزاری و بخشش به کسانی که در حق آنان خوبی کرده بودند صرفنظر نمیکردند..
از حضرت سکینه دردانه دختر حضرت سیدالشهدا علیهالسلام چنین روایت شده که:
چهارمین روزى بود که ما در شام بودیم خوابى دیدم و خوابى طولانى نقل فرموده که در پایان آن میگوید: زنى دیدم که بر هودجى سوار است و دست بر سر گذاشته. پرسیدم این زن کیست؟ به من گفتند:
از فاطمه دختر امیرالمؤمنین علیهالسلام که در میان اسرای کربلا بود، گزارشی تکاندهنده دربارۀ کیفیت نگهداری اُسرای اهلبیت علیهمالسلام در شام نقل کرده است. او میفرماید:
از امام زینالعابدین علیهالسلام روایتشده که وقتی سر بریدهی حسین علیهالسلام را نزد یزید آوردند، یزید مجالس میگسارى ترتیب میداد و سر مبارک را مىآورد و در مقابل خود میگذاشت و بر آن سفره میخوارگى میکرد.
روزى فرستادهی پادشاه روم که خود یکى از اشراف و بزرگان روم بود، در مجلس حضور داشت...
بر اساس گزارشی تاریخی، بعد از واقعهی جانسوز عاشورا هنگامیکه اهلبیت حضرت سیدالشهدا را به شام برده و در مجلس یزید (لعهةاللهعلیه) حاضر کردند، یزید خطیب را فراخواند و دستور داد تا بر فراز منبر رود و از حسین و پدرش (صلوات اللَّه علیهما) به بدى یاد کند، خطیب به منبر رفت و در مذمّت امیرالمؤمنین و حسین الشهید علیهماالسلام و مدح معاویه و یزید یاوهسرائى را به نهایت برد.
در این هنگام علىّ بن الحسین علیهماالسلام بانگ زد و فرمود:
حضرت زین سلامالله علیها در خطبهی ویرانگر خود که در برابر یزید و در دربار او ایراد کردند، چند آیهی قرآن را بهعنوان شاهد بر سخنان خود آوردند:
تکیهگاه انسان که خدا باشد، هرگز در برابر طاغوت نمیهراسد؛ ولو پیشآمدهای روزگار جسم او را اسیر سلطنت ظاهری طاغوت نماید.
نهیبهای حیدری او، یزید را حتی در دربار خودش نیز درمانده کرد؛ آنگاهکه با ندایی عزتمندانه بر سر یزید فریاد کشید که:
ابوالفرج اصفهانی متوفی 356 هجری قمری، در کتاب «مَقاتِلُ الطالبِیّین» که درباره کشته شدگان خاندان ابوطالب یعنى فرزندان امیرالمؤمنین على علیهالسلام، جعفر و عقیل نوشته است، حضرت عباس سلام الله علیه را چنین توصیف میکند:
یکی از تأثیرگذارترین خطبههای حضرت زینب سلامالله علیها، سخنان آن بانو در میان مردم کوفه بعد از واقعۀ عاشورا بود.
خطبۀ حضرت زینب سلامالله علیها پس از حادثۀ عاشورا در شهر کوفه، علاوه بر اینکه دلالت بر بلاغت و سخنوری آن حضرت میکند، حکایت از آگاهی آن حضرت بر آیات قرآن کریم میکند...
یکی دیگر از دلایل به شهادت رساندن حضرت سیدالشهدا علیهالسلام- آنهم به آن وضع فجیع- این بود که ...
وقتی خواستند اهلبیت امام علیهالسلام را در منزلی سکنی دهند، زنها از مجلس یزید بیرون رفتند و وارد (آن خانه) شدند؛ همه زنان خاندان معاویه به استقبالشان آمدند و براى حسین (علیهالسلام) نوحه و گریه کردند و سه روز براى (آن حضرت) مجلس سوگوارى بپا کردند ...
از برخی روایات استفاده میشود که حیوانات نسبت به ائمه علیهمالسلام معرفت و محبت دارند.
یکی از این روایات، روایتی است که در مورد گریه و نالۀ شتر حضرت امام زینالعابدین علیهالسلام بعد از شهادت آن حضرت است؛ همان شتری که حضرت سجاد علیهالسلام با آن به سفر مکه میرفت...
خداوند در قرآن کریم تنها مزد رسالت را دوست داشتن نزدیکان رسول خدا صلی الله علیه و آله معرفی کرده است:
ولی کار به جایی رسید که همین امت، نه تنها اجر رسالت رسول خدا صلی الله علیه و آله که دوست داشتن خاندان آن حضرت بود به جای نیاوردند، بلکه اهل بیت آن حضرت را به خاطر اینکه خانوادۀ او بودند، آزار و اذیت کردند. همچنانکه از امام سجاد علیهالسلام پرسیدند: «چگونه صبح کردى»؟
حضرت پاسخ دادند ...
شاید برخی چنین گمان کنند که «قرار بود بعد از امام حسین علیهالسلام امامت به پسر بزرگ آن حضرت یعنی حضرت علیاکبر علیهالسلام برسد، ولی علیاکبر علیهالسلام در کربلا پیش از امام حسین علیهالسلام به شهادت رسید، امامت به فرزند بعدی یعنی امام حسین علیهالسلام منتقل شد»!
درحالیکه این تصوری کاملاً باطل و اشتباه است...
از امام باقر علیه السّلام روایتشده که در مورد پدرشان امام زینالعابدین علیهالسلام فرمودند:
وقتی بدن شریف حضرت را بر محل غسل گذاشتند، پشت آن حضرت را مشاهده کردند که مانند زانوى شتر پینهبسته بود ...
هنگامیکه رأس مطهر امام حسین علیهالسلام را به همراه اُسرای اهلبیت نزد ابن زیاد بردند، ابن زیاد خواست تا با توهین و افتراء جایگاه ایان را پایین بیاورد؛ ولی وقتی با پاسخهای دندانشکن آن حضرت مواجه شد، آن حضرت را تهدید به کشتن کرد.
امام زینالعابدین در پاسخ به ابن زیاد کلامی فرمود که این کلام شعاری شد برای تمام مستضعفین و آزادیخواهان جهان که در هر دورهای با مستکبرین عصرشان در مبارزه بودند...
در روایت است که بعد از ماجرای عاشورا و اسارت اهلبیت حضرت سیدالشهدا علیهالسلام در کوفه و شام، وقتی کاروان اهلبیت علیهالسلام به نزدیک مدینه رسیدند حضرت امام علی بن الحسین علیهالسلام به بَشِیر بن جَذْلَم فرمود که به شهر مدینه وارد شود و شهادت حضرت اباعبدالله علیهالسلام را اعلام کند. بشیر نیز این کار را انجام داد.
ولی سؤال این است که آیا تا این زمان، اهل مدینه از ماجرای عاشورا و شهادت حضرت سیدالشهدا علیهالسلام بیخبر بودند؟
جواب منفی است؛ زیرا ...
از امام صادق علیهالسلام روایت شده که فرمود: هنگامى حسین بن علی علیهماالسلام شهید شده بود و على بن الحسین علیهالسلام (به مدینه) آمد ابراهیم بن طلحة بن عُبَید اللَّه از آن بزرگوار استقبال کرد و به حضرت سجاد که در میان محمل بود عرض کرد: یا على بن الحسین! چه کسى غالب شد؟ (شما یا یزید؟)
امام سجاد علیهالسلام پاسخ دادند:
در منابع اسلامی ازجمله قرآن ثمرات متعددی برای پرهیزکاری بیانشده است که این ثمرات هم در دنیا و هم در آخرت تجلی میکنند...
بندگی خداوند بسته به اینکه با چه انگیزه ای صورت میگیرد، دارای مدارجی است.
امیرالمؤمنین علی علیه السلام در بیانی نورانی این مراتب را به زیبایی به تصویر کشیده اند. در آنجا که فرمودند:
در روز عاشورا، زمانی که یاران حضرت سیدالشهدا علیهالسلام به شهادت رسیدند، در هنگامیکه آن حضرت یکه و تنها با یزیدیان پیکار میکردند، شمر و همراهانش (لعنهم الله) بهطرف حضرت یورش بردند و بین ایشان و خیمه اش حائل شدند.
در این هنگام آن حضرت خطاب به آنان فرمودند:
انسان برای رسیدن سعادت دنیوی و اخروی باید نسبت به مسائل مادی و معنوی، دو رویکرد متفاوت داشته باشد:
یکی از راه های رهایی از مشکلات و آسان شدن آنها، استعانت از خداوند به واسطه صبر و نماز است.
لذا در آیه سوره بقره می فرماید:
هنگامیکه کاروان حضرت سیدالشهدا علیهالسلام در مسیر کوفه به منزل زُباله وارد شدند در این هنگام خبر شهادت «عَبْداللَّه بْن یَقْطُر» به عرض آن حضرت رسید. امام علیهالسلام (که پیشازاین، خبر شهادت مسلم بن عقیل و هانی بن عروه را در منزل ثَعلَبِیّه دریافت کرده بود) نامهای به این مضمون براى یاران خود قرائت فرمود ...
معروف است که میگویند «کُلُّ یومٍ عاشوراء و کُلُّ أرضٍ کربلاء» (هر روزی عاشورا است و هر زمینی کربلا است).
این کلام حکیمانه حکایت از حقیقت مهم دارد و آن عبارت است از اینکه:
مابین مرحوم مولی خلیل قزوینی و مرحوم ملا محسن فیض کاشانی مناظرهای شد.
مرحوم مولی خلیل پس از مدتی متوجه شد که نظر و رای فیض صحیح بوده و حرف خودش اشتباه بود.
وقتیکه بهاشتباه خود پی برد، برای عذرخواهی از مرحوم فیض از قزوین پیاده به راه افتاد و تا به کاشان در خانه مرحوم فیض رسید. صدا را از پشت در خانه بلند کرده و گفت...
بعضی از اعمال آنچنان ثواب و ارزش والایی دارند که اجر آنها معادل روزهداری تمام روزهای سال و ختم کامل قرآن و بیدار ماندن تمام شب به عبادت است.
این اعمال عبارتند از:
از امیرالمؤمنین حضرت علی علیهالسلام روایتشده که فرمودند:
سخت تر از مرگ، آن است که ...
نقل شده که بعد از حادثۀ عاشورا، هنگامیکه اسیران اهلبیت را وارد کوفه کردند، وقتی حضرت زینب سلام الله علیها آن خطبۀ تأثیرگذار را خطاب به کوفیان بیان کردند، امام زینالعابدین علیهماالسلام خطاب به ایشان فرمودند:
از حذیم بن شریک أسدى نقل شده که: بعد از شهادت حضرت سیدالشهدا علیهالسلام وقتی امام زینالعابدین علیهالسلام با نسوان از کربلا به کوفه آمدند، حضرت زینب سلام الله علیها خطاب به کوفیان خطبۀ تأثیرگذاری را ایراد کردند...
برای اینکه بدانیم امام سجاد علیهالسلام چگونه با دعا و مناجات نهضت امام حسین علیهالسلام را ادامه دادند، بهتر است به قسمتی از دعاهای صحیفۀ سجادیه توجه نماییم...
بارها شنیدهایم که امام سجاد علیهالسلام با زبان دعا مردم را هدایت میکرد. برای توضیح این مطلب چنین میگوییم که:
سلام محضر عزیزانی که وبلاگ بنده رو دنبال میکنند
بابت پستهای نامرتب و همچنین فونت نامناسب مطالب پوزش میطلبم
چند روزی مسافرت بودم و مجبور بودم با حداقل امکانات (گوشی) پست بذارم
عزاداریهاتون قبول باشه
در تاریخ عاشورا نیز چنین نقل شده که وقتی یاران امام حسین علیهالسلام به شهادت رسیدند، آن حضرت به تنهایی با تعداد کثیری از دشمن میجنگد تا اینکه میان او و خیمهگاهش فاصله انداختند. در این هنگام امام بر آنان فریاد کشید:
بر پایه برخى از گزارشها در روز عاشورا هنگامیکه امام حسین علیهالسلام با کوفیان، اتمام حجّت میکرد و آنها با ایجاد سروصدا، تلاش میکردند که از سخنرانى ایشان ممانعت کنند، امام علیهالسلام حرامخواری آنان را عاملی برای نافرمانی و استنکاف از شنیدن حق معرفی کرده و فرمودند:
بعد از قیام عاشورا وقتی امام سجاد علیهالسلام به همراه خاندان رسول خدا صلیالله علیه و آله به نزدیکی مدینه رسیدند، مردم مدینه به استقبال ایشان شتافتند و با نوحه و شیون به آنان تسلیت گفتند.
در این هنگام امام سجاد علیهالسلام خطبهای جانسوز فرمودند که یکی از فرازهای آن این عبارت است ...
حضرت عیسى (علیهالسلام) با حواریون بر این زمین عبور کردند و آهوانى را دیدند که جمع شده بودند و گریه میکردند...
چندی پیش در فیلم مختار صحنهای با دیالوگی عجیب و شنیدنی مشاهده کردم که خیلی دوست داشتم بدانم این مطلب سنددار است یا نه؟
در این فیلم وقتی سنان بن أنس ملعون و خبیث، با سر بریدۀ امام حسین علیهالسلام از قتلگاه بیرون میآمد فریاد میزد:
اهلبیت علیهمالسلام هم بهمانند شیشه عطرند؛ هرچند شهیدشان کردند ولی عطر نام و یاد آنان تا قیام قیامت سراسر دنیا را فرا خواهد گرد.
حضرت امالبنین هرروز نوۀ خود عبدالله بن عباس را با خود همراه میکرد و به بقیع رفته و برای حضرت ابوالفضل علیهالسلام نوحه و مرثیه میگفت. مردم نیز گرد ایشان جمع شده و گریه میکردند.
ازجمله مرثیههای این بانوی بزرگوار این اشعار سوزناک بود:
در مورد مقام والا و شدت ایمان و ادب حضرت امالبنین سلامالله علیها، حکایتی شنیدنی نقل شده است...
نالهها و ندبههای حضرت امالبنین سلامالله علیها چنان جانگداز بود که حتی مروان بن حکم که جزو دشمنان درجهیک اهلبیت علیهمالسلام بود را نیز به گریه میانداخت.
مروان بن حکم که بعدها به خلافت رسید همان شخصی بود که...
حضرت سیدالشهداء علیهالسلام بعد از امتناع از بیعت با یزید، از مدینه خارج شده و عازم مکه شدند.
انتخاب شهر مکه بهعنوان مقصد، اقدام سنجیدهای بود، از دو جهت:
حضرت اباعبدالله علیهالسلام در طول اقامتشان در مکه و در مسیر حرکت بهسوی کوفه، سه سفیر و نماینده را در بهسوی مردم کوفه فرستادند که هر سه به شهادت رسیدند:
مگر میشود برای کاروان غریب محرم سوخت و لابهلای شعلههای آن به یاد تو نبود ؟!
در سال 63 هجری قمری حدود دو سال پس از واقعه عاشورا، در مدینه قیامی بر ضد حکومت یزید صورت گرفت.
یکی از دلایل این قیام افشاء شدن چهرۀ واقعی یزید برای مردم مدینه بود.
برای اینکه به جزئیات این افشاگری پی ببریم کافی است گزارشها فرستادگان مردم مدینه به دربار یزید را مطالعه کنیم. اینجاست که فساد یزید و نامشروع بودن حکومت او بیشازپیش پی خواهیم برد...
یکی از مقاتل که درباره قیام امام حسین علیهالسلام و حادثه عاشورا نوشته شته است، مقتل «ابومخنف» است. این مقتل دارای امتیازاتی است؛ ازجمله:
میتوان گفت اصیلترین و مطمئنترین منابع تاریخ قیام عاشورا، روایات منقول از ائمه معصومین علیهمالسلام هستند؛ زیرا ...
اى پیامبر، به همسران و دختران خود و به زنان مؤمنان بگو: از چادرهایشان [آن قسمتى را که رهاست] بر خود بپوشانند [تا گردن و سینه آنان دیده نشود]. این کار به اینکه [به عفّت] شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند نزدیکتر است.
(الأحزاب : 59)
در نقد نظر کسانی که دعوت و بیعت مردم کوفه را بهعنوان عاملی برای قیام حضرت سیدالشهدا علیهالسلام در کنار عامل اصلی یعنی احیای فرهنگ اسلام اصیل و زدودن زنگارهای تحریف و بیعت از دین برشمردهاند میگوییم که:
نهایت نقشی که بیعت و دعوت مردم کوفه میتواند ایفا کند این است که میتواند دلیلی برای انتخاب کوفه برای مرکز قیام باشد. والا نمیتواند دلیل قیام حضرت باشد؛ به چند دلیل:
یکی از وقایع روز تاسوعا، آوردن اماننامه توسط شمر برای حضرت عباس، جعفر و عثمان (فرزندان امیرالمؤمنین از امالبنین علیهمالسلام) بود.در این روز شمر (علیه اللعنة) در برابر لشکر امام حسین علیهالسلام ایستاد و فریاد زد: «خواهرزادههای ما کجایند؟»
سؤال این است که آیا شمر، دائی حضرت ابوالفضل و برادرانش بود که شمر آنها را خواهرزاده خطاب کرد؟
از امام سجاد علیهالسلام نقل شده که فرمود: شبى که پدرم در فرداى آن شب به شهادت رسید بیمار بودم و عمهام زینب سلامالله علیها از من پرستارى مىکرد. در این حال پدرم خود را از اصحاب کنار کشیده به خیمه آمد، درحالیکه جُوَیْن غلام ابوذر غفاری همراهش بود و شمشیر آن حضرت را اصلاح و آماده میکرد و خود آن حضرت نیز این اشعار را میخواند:
مظلومیت و حقانیت حضرت سیدالشهداء چیزی نیست که فقط امامیه قبول داشته باشد. بلکه تمام آزادگان عالم و تمام کسانی که روحیه حقطلبی و عدالتخواهی دارند نسبت به آن اقرار میکنند. شواهد این مطلب را هم در زمان حیات امام حسین علیهالسلام و هم بعد از شهادت حضرت میتوان مشاهده کرد.
مرحوم قطب راوندى روایتی از یک راهب مسیحی نقل میکند که چگونه با دیدن رأس مقدس حضرت اباعبدالله علیهالسلام تحت تأثیر قرار گرفت...
در شب عاشورا گروهى از لشکریان عمر بن سعد براى اطلاع از احوال امام حسین علیهالسلام و یاوران او نزدیک خیام آن حضرت آمدند.
در آن هنگام حضرت امام حسین علیهالسلام به تلاوت قرآن مشغول بود و این آیه را تلاوت کرد که:
به ماجرای عاشورا که نظر میکنی، به گفتارها و رفتارهای حضرت سیدالشهدا علیهالسلام که نظر میکنی، صحنه عاشورا را مالامال از امید به زندگی میبینی؛ امید به زندگی، امید به پیروزی و امید به هدایت دیگران...
برای اینکه بدانیم چرا امام حسین علیهالسلام این توصیف بینظیر را درباره اصحابشان فرمودند بهتر است گزارشی از گفتگوی یاران حضرت با ایشان در عصر تاسوعا را مرور کنیم تا بدانیم اصحاب آن حضرت دارای چه معرفت و بصیرت عمیقی نسبت به مسئله امامت داشتند.
«عَمْرو بن قُرْطه» بعد از اجازه از امام حسین علیهالسلام به میدان رفت، عدۀ زیادی را هلاک کرد و تا آخرین توان خود جانبازى کرد.
آنقدر رشادت داشت که هر تیرى بهسوی آمام مىآمد، دستش را سپر آن تیر قرار مىداد و هر شمشیرى که بهطرف آن حضرت کشیده مىشد، قلب را در برابر آن قرار مىداد تا مبادا آسیبى به آن حضرت برسد؛ تا اینکه پیکرش پر از زخم شد.
در این هنگام به امام حسین علیهالسلام رو نموده و عرض کرد:
عَجَب نیست که گروهی هفتادودو نفره در مقابل لشکر سیهزارنفره ایستادند و پیروزی واقعی را از آنِ خود کردند؛ چراکه این وعدۀ خداوند است که فرمود:
سال ۶۰ هجری پس از مرگ معاویه، وَلِید بن عُتْبَة والی مدینه نامهای از طرف یزید دریافت کرد و مأمور شد که حسین بن علی علیهالسلام را مجبور به بیعت نماید.
ولید نیز در پی این دستور امام حسین علیهالسلام را احضار کرد و ایشان را به بیعت با یزید فراخواند.
امام حسین علیهالسلام به حاکم مدینه فرمودند:
... بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِیکَ لِیَسْتَنْقِذَ عِبَادَکَ مِنَ الْجَهَالَةِ وَ حَیْرَةِ الضَّلالَةِ
خداوندا گواهى میدهم که حسین علیه السلام ... جانش را در راه تو بذل کرد، تا بندگانت را از جهالت و سرگردانى گمراهى برهاند.
در این فقره نورانی از زیارت اربعین امام حسین علیه السلام، یکی از علل قیام آن حضرت بیان شده است.
یکی از دعاها که فرد مسلمان حداقل باید روزی ده بار این دعا را در نمازهای خود بخواند، درخواست هدایت به راه مستقیم از خداوند است. اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ (ما را به راه راست هدایت نما).
حال سؤال این است که صراط مستقیم کدام راه است؟
یکی از حکمتها این است که مصائب ثمره اعمال و رفتار خود انسان است که به صورت بازتاب اشتباهات خود او در قالب مصائب تجلی میکند. همچنانکه خداوند در قرآن کریم مصائب ناشی از شکست ظاهری مسلمانان در جنگ احد را معلول رفتار خود مسلمانان معرفی میکند که از دستور پیامبر صلیالله علیه و آله سرپیچی کرده و جبهه مقاومت را خالی کردند...
طبق فرمایش خداوند در قرآن کریم، نور ایمان موهبتی الهی است که در پرتو آن، مسیر درست زندگی تشخیص داده میشود...
در بخشی از دعای افتتاح، اشتیاق خود را نسبت به ظهور دولت کریمه حضرت مهدی علیهالسلام ابراز میکنیم و از خداوند متعال درخواست میکنیم که با اظهار دولت مصلِح کل، ما را از پیشوایان و دعوتکنندگان به صراط مستقیم قرار دهد...
با توجه به اینکه حضرت در سال دویست وپنجاه و پنج هجری قمری متولد شده اند، بنابراین سن شریف ایشان تا امروز حدود 1185 سال است. سوال اینجاست که آیا امکان دارد کسی چنین عمر طولانی داشته باشد؟
جواب ...
از امام صادق علیه السّلام روایت شده که فرمودند:
زمانی که قائم علیه السّلام قیام کند کسی از شما در آن زمان جایی برای دادن صدقه و احسان خود نمی یابد؛ زیرا همه مؤمنین را توانگری فراگرفته و همگی بی نیاز میشوند.
آمدن تو فقط آمدن تو نیست؛ آمدن همهچیزهاست که دنیا کم دارد...
حواریین به حضرت عیسى علیهالسلام عرض کردند: یا روح اللَّه با چه کسی همنشین شویم؟
حضرت عیسی علیهالسلام فرمودند:
یکی از فضائل اهلبیت رسول خدا صلّی الله علیه و آله که در قرآن نیز بیان شده است، انفاق طعام به مسکین، یتیم و اسیر بود؛ باوجوداینکه خود آن حضرات به آن طعام نیاز داشتند.
اما آنچه در این آیه بیشتر از همه توجه را به خود جلب میکند، انفاق به «اسیر» است...
یکی از فضائل اهل بیت رسول خدا صلّی الله علیه و آله که در قرآن نیز بیان شده است، انفاق طعام به مسکین، یتیم و اسیر بود در حالی که خود آن حضرات به طعام نیاز داشتند ...