وقتی به اوضاع مردم دنیا مینگریم، میبینیم کسانی که اهل ایمان و صلاح هستند، غالباً در فقر یا گرفتاریها به سر میبرند؛ در مقابل، مردم بیایمان و دنیاپرستی را میبینیم که در ناز و نعمت و رفاه زندگی میکنند و کمتر دچار بلایا و مصائب میشوند.
شاید شما هم وقتی این اوضاع را میبینید از خود میپرسید که حکمت این تفاوت چیست؟! چرا باید مردمی که اهل ایمان و پرهیزکاری هستند اینچنین مصیبتزده باشند، ولی آنها که دارای اعتقادات باطل هستند و دائماً گناه میکنند، آنچنان در رفاه و امنیت به سر ببرند؟!
در پاسخ به این سؤال باید بگوییم: